ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ
________
Αγίου Αναστασίου του Σιναΐτου, Πώς δει εν οίκω Κυρίου αναστρέφεσθαι, Μετάφραση Γεωργίου Β. Μαυρομμάτη, Εκδόσεις Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας και Βάρης, σσ.22.
Του κ. Ανδρέα Κυριακού, Θεολόγου
=====
«Δυστυχώς στην εποχή μας δεν μπορούμε να καυχηθούμε, ούτε για τον αριθμό των εκκλησιαζομένων από εκείνους που δηλώνουν ότι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, ούτε και για το ότι όλοι όσοι εκκλησιάζονται πως έχουν επίγνωση της προετοιμασίας και της ιδίας της πράξεως του Εκκλησιασμού».
Αυτές οι διαπιστώσεις, του Μητροπολίτου Γλυφαδας Παύλου, δεν απέχουν της αληθείας. Για την αξία του εκκλησιασμού απαντά το παρόν πόνημα του Αγίου Αναστασίου του Σιναΐτου, σε νεοελληνική απόδοση του Γ. Μαυρομμάτη. Σημειώνει εύστοχα, μεταξύ άλλων ο Άγιος, ότι οι άνθρωποι όταν ασχολούνται με «τα θέατρα, τις αισχρολογίες και τα λοιπά έργα του διαβόλου» δεν κουράζονται, ούτε βαριούνται «ενώ στην Εκκλησία του Θεού και στην προσευχή και στην ανάγνωση δεν θέλουμε να σταθούμε μπροστά στο Θεό ούτε μια ώρα αλλά, όπως φεύγουμε από τη φωτιά, έτσι βιαζόμαστε να βγούμε από την Εκκλησία του Θεού. Και αν η περικοπή του Ευαγγελίου είναι μεγαλύτερη αγανακτούμε και στριφογυρίζομε. Και ο ιερέας που λέει τις Ευχές, εάν λίγο παρατείνει δυσανασχετούμε και δείχνουμε αδιαφορία».
Μια άλλη, πικρή διαπίστωση του Αγίου, είναι ότι «άλλοι πάλι όταν έρχονται στο ναό του Θεού, δεν ησυχάζουν ούτε μια ώρα, συζητώντας μεταξύ τους και μάλλον φλυαρούν παρά προσεύχονται».
Ο Άγιος τονίζει επίσης την απόλυτη ανάγκη του μυστηρίου της Εξομολόγησης και παρομοιάζει ευλόγως εκείνον που κοινωνεί ανάξια με τον Ιούδα. Πραγματικά σήμερα πλείστοι όσοι προσερχόμαστε κατά τη λατρεία στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας. Το ερώτημα το βασικό, κύριο και καίριο είναι: Πόσοι από εμάς είμαστε ετόιμοι, δηλαδή έχουμε προσέλθει προηγούμενως στο μυστήριο της Εξομολόγησης;
Καίρια είναι η νύξη του Αγίου Αναστασίου για την αναξιότητα του ανθρώπου να εκστομίζει την Κυριακή Προσευχή: «Τι λες άνθρωπε: Γιατί συμπεριφέρεσαι τολμηρά σαν νεανίας μπροστά στο Θεό; Κρατάς μίσος εναντίον του αδελφού σου, ακονίζοντας μαχαίρι και ετοιμάζοντας πονηρίες εναντίον του και έχοντας μέσα στην καρδία σου φοβερό δηλητήριο, φωνάζεις στο Θεό: Συγχώρεσε τα κακά που έκανα, όπως κι έγώ συγχώρεσα αυτόν που μου έκανε κακό; Ήλθες στην Εκκλησία για να προσευχήθεις ή να πεις ψέμματα;»
Το μικρό αυτό τεύχος τους εν Αγίοις Πατρός ημών Αναστασίου σαν σάλπιγγα πνευματική μας φέρει ενώπιον των ευθυνών μας και μας βοηθά να μη ζούμε με ψέματα. Μικρή αναμφιβόλως έκτασή του, αλλά αντιστρόφως ανάλογη η αξία του.
No comments:
Post a Comment