ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ (Ψαλμός ιη´) - Α´

ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ

(Ψαλμός ιη´) - Α´

Της Χριστούφαντου

=====

Μέ τήν μεγαλοπρέπειαν πού εἶναι στολισμένοι

καί μέ τήν θείαν ὀμορφιάν πού ᾽ναι καταρτισμένοι 

πρός ἄνθρωπον ἀλήθειαν ἀπαύστως ἀφηγοῦνται,

εἰς πρόσωπα νοήμονα μέ Χάριν διηγοῦνται.

Τήν ἔνδοξον σοφίαν Του κι αὐτήν τήν δύναμίν Του,

Θεοῦ δημιουργήσαντος μέ θέλησιν δικήν Του.

Οἱ χεῖρες Του ἐποίησαν ἐκ μηδενός τήν κτίσιν

καί θόλον τόν οὐράνιον πάνω ἀπό τήν φύσιν.

Δίχως ποτέ σταματημό δίδει τήν μαρτυρίαν

ὁ ἔναστρος ὁ οὐρανός πρός δόξαν τήν ἁγίαν.

Κάθε ἡμέρα ἀντηχεῖ λόγον στήν ἄλλη μέρα,

νύκτα πρός νύκτα μαρτυρεῖ γνῶσιν Θεοῦ Πατέρα.

Ἄς μή νομίσῃ ἄνθρωπος πώς λόγοι δέν ἠχοῦνται, 

καί ὀμορφιές οὐράνιες ἐν σιωπῇ ὑμνοῦνται.

Δέν εἶν᾽ ψαλμοί τοῦ Σύμπαντος μέσα σέ φαντασία,

φωνές θεσπέσιες ὑμνοῦν τήν θεία ἁρμονία.

  Σ᾽ ὅλης τῆς γῆς τά πέρατα ὁ μουσικός τους φθόγγος

ἀντιλαλεῖ, σκεπάζεται τῆς ἁμαρτίας βόγγος.

Στῆς οἰκουμένης ὅρια, σ᾽ ἐσχατιές τοῦ κόσμου,

κατανοοῦν τήν δύναμιν Δημιουργοῦ τοῦ μόνου.

Στόν λαμπερόν τόν ἥλιον ἔστησε τήν σκηνή Του

ὁ Φῶς Οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὡς λέγει ἡ Γραφή Του.

Καί ἀνατέλλει τό πρωΐ τό ἄστρον ὡς νυμφίος, 

πού ἐκ παστάδος ἐγερθείς προβάλλει θεσπεσίως.

Μοιάζει πρός ἕνα γίγαντα, πρός δυνατόν δρομέα,

ποτέ του δέν κουράζεται, λάμπουσα ἡ παρέα.

Δίχως στιγμήν διακοπῆς τρέχει εἰς τήν τροχιά του,

εἰς δρόμον τοῦ προορισμοῦ, δείχνει τήν ἀρχοντιά του.

Ἀπό τοῦ ἄκρου τ᾽ οὐρανοῦ φωτίζει τήν πορείαν

καί ὡς τήν Δύσιν φωταυγεῖ ὁδόν μέ εὐλογίαν.

Ὅλη ἡ φύσις χαίρεται ἀστράπτουσαν θωριά του,

ἡ λάμψις του ζωογονεῖ Θεοῦ τά πλάσματά Του.