ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΤΗΣ Μ. ΠΕΜΠΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ

ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΤΗΣ Μ. ΠΕΜΠΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Αληθινή μυσταγωγία οι Ακολουθίες στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού στο Μανχάταν το βράδυ της Μ. Πέμπτης και της Μ. Παρασκευής. 

Όλα λειτούργησαν τέλεια. 

Επικράτησε απόλυτη ησυχία παρότι συμμετείχαν και παιδιά, υπήρχε κατάνυξη, έγινε θαυμάσια απόδοση των ευχών και των ύμνων από τους όντως καλλίφωνους π. Χρυσόστομο Γκίλμπερτ και τον πρωτοψάλτη κ. Χρήστο Σταυρόπουλο και υπήρχε ο κατάλληλος φωτισμός που δημιουργούσε κατανυκτική ατμόσφαιρα. 

Παρόλον ότι η εκκλησία ήταν γεμάτη πιστούς δεν ήταν ασφυκτικά γεμάτη ώστε να δημιουργεί σε όσους συμμετείχαν δυσφορία που δοκιμαζει κάποιος όταν υπάρχει συνωστισμός.

Έγινε περιφορά του επιταφίου -πάντοτε με τη δέουσα προσευχητική διάθεση- και στο τέλος ο κόσμος πήρε από τα χέρια του π. Χρυσόστομου ευλογημένα άνθη και έφυγε από την εκκλησία με κατάνυξη και ευλάβεια στην ψυχή.

Τη Μ. Πέμπτη συμμετέσχε στην Ακολουθία ο Σεβ. Επίσκοπος Μελόης κ. Φιλόθεος, ο οποίος παρόλα τα χρόνια του και την μεγάλη δοκιμασία που περνά με την ασθένειά του, είναι πάντοτε πρόθυμος να ιερουργεί. 

Έκανε μάλιστα ένα πολύ ορθόδοξο κήρυγμα για την κρίση στην Ελλάδα την οποία πολύ ορθά ονόμασε δοκιμασία Θεού εξαιτίας της αποστασίας μας. Γι’ αυτό και κάλεσε σε μετάνοια και ενέπνευσε θάρρος σε όλους απευθυνόμενος και στον παριστάμενο πρέσβυ της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη για το μέλλον της πατρίδας μας.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον π. Χρυσόστομο και στους καλούς συνεργάτες του για τη μυσταγωγία που μας χάρισαν τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Αυτός είναι ο τρόπος για να αντιμετωπιστεί ο συγκρητισμός. Δεν αποσοβούνται οι κίνδυνοι από τον Οικουμενισμό αν γράφει κάποιος σε ένα ιστολόγιο την πικρία του για τις οικουμενιστικές ασχημίες, αλλά όταν ο ποιμένας λειτουργεί την ενορία, τη μονή ή την επισκοπή της οποίας προίσταται ορθόδοξα. Μόνον τότε αποκρούεται ο κίνδυνος από τον Οικουμενισμό και μόνον τότε η Ορθοδοξία μπορεί να απευθύνεται στους εκτός των κόλπων της κειμένους και να τους προσελκύει ως μέλη της.