Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Της Χριστούφαντου

=====

Ὁ Χριστός μας εἶναι ὁ Νυμφίος τῆς κάθε ψυχῆς, ἡ ὁποία ψυχή καλεῖται νά εἰσέλθει στόν Νυμφῶνα, τήν Ἐκκλησία, γιά νά γευθεῖ τήν χαρά τῆς ἀγάπης καί τῆς σωτηρίας πού προσφέρει ὁ φιλεύσπλαγχνος Κύριός μας. Ἐμπρός εἰς αὐτήν τήν τελεία ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας ὀφείλουμε νά συναισθανθοῦμε ὅτι τό ἔνδυμα τῆς ψυχῆς μας ἀπό τήν ἁμαρτία ἔχει ρυπανθεῖ. Πιστεύω στόν Θεό, σημαίνει ὅτι θέλω νά ἔχω προσωπική σχέση μαζί Του-κοινωνία, μακρυά ἀπό κάθε ἁμαρτία καί νά μιμοῦμαι τό παράδειγμα τῆς ἀγάπης καί τῆς θυσίας Του. Νά μιμοῦμαι τήν ἀγάπη τήν ἀληθινή, τήν θυσιαστική, τήν ὁλοκληρωτική, πού ὁδηγεῖ στήν κοινή πορεία μέ τόν γλυκύ Ἰησοῦ. 

Μυροφόρος πρέπει νά εἶναι ἡ στάση κάθε ψυχῆς καί νά συναισθάνεται τήν ἁμαρτωλότητά της, ἀλλά συγχρόνως πρέπει νά γνωρίζει ὅτι ὁ Χριστός δέν ἀπορρίπτει κανέναν καί χαίρεται μέ τήν ἐπιστροφή κάθε μυροφόρου ψυχῆς. Τά δικά μας μύρα ἄς εἶναι ἡ μετάνοιά μας. 

Νά ἀναλάβωμε «μυροφόρου τάξιν», φέροντες τά δικά μας μύρα στόν Χριστό. Νά ἀποκτήσουμε τήν τόλμη τοῦ Εὐσχήμονος Ἰωσήφ μέ σταθερότητα στήν πίστη μας, νά ἔχουμε τήν μετάνοια, τήν ὁμολογία καί τήν πίστη τοῦ ληστοῦ καί νά ἀρνηθοῦμε ὅλα τά πάθη μας. Νά νίπτουμε τά πόδια τῶν ἀνθρώπων μέ προσφορά καί διακονία ἄνευ ἀμοιβῆς, προσφέροντας θυσία μέ δάκρυ καί ταπείνωση. Ἀγάπη, προσφορά, θυσία, μετάνοια, ὄχι μέ τό ψεύτικο φιλί τοῦ Ἰούδα, ἀλλά μέ τό δάκρυ τῆς πόρνης. 

Ὄχι μέ τό θράσος τοῦ ψεύτη μέ τό φιλί στό πρόσωπο, ἀλλά στά πόδια μέ ταπείνωση. 

Προσφέροντας τά μύρα τῆς ἔμπρακτης ἐπιστροφῆς-μετανοίας στόν Χριστό, ὁ Κύριός μας, πού ἀγκαλιάζει τούς πάντες θά ἐλαφρύνει τό φορτίο τῆς πορείας ἀπό τόν Γολγοθᾶ μας πρός τήν Ἀνάστασή μας, καί θά μᾶς ὁδηγήσει στήν Ἀνάσταση  τῆς νίκης ἐνάντια στόν θάνατο. Νά νεκρώσουμε λοιπόν τά πάθη μας γιά νά γευθοῦμε τήν προσωπική μας ἀνάσταση.

Καλή Ἀνάσταση σέ ὅλους μας.