ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΜΥΡΜΗΓΚΙΟΥ

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΜΥΡΜΗΓΚΙΟΥ

Του Πανοσ. Αρχιμ Ιωήλ Κωνστάνταρου

=====

Ο άνθρωπος δεν διδάσκεται μόνο από τον Ευαγγελικό λόγο, δεν διδάσκεται μόνο από τις διδαχές των αγίων, αλλά και από αυτή την φύση. Από τα “θηρία και πάντα τα κτήνη” και από αυτά τα μερμηγκάκια.

Γι' αυτό και στο βιβλίο των Παροιμιών στην Π. Διαθήκη υπάρχει η εξής προτροπή: 

“Συ δε ω οκνηρέ άνθρωπε, πήγαινε στον μύρμηγκα και, αφού ιδής τους τρόπους ζωής και την εργατικότητά του, να τον ζηλεύσεις και να του μιμηθείς την εργατικότητα. Μάλλον δε συ, ο λογικός άνθρωπος να γίνεις περισσότερο από εκείνον εργατικός”.

Εργατικότης λοιπόν. Να το ζητούμενον.

Αλλά θα προσθέσει κανείς. Υπάρχει αντίρρησις στην εποχή μας με την τόση ανεργία περί της ανάγκης τής εργασίας;

Περί αυτού βεβαίως ουδεμία αντίρρησις. Εκείνο όμως το οποίον πρέπει να ομολογήσουμε είναι ότι εάν  φθάσαμε στο κατάντημα που εφθάσαμε είναι ακριβώς διότι περιφρονούσαμε την εργασίαν και μάλιστα την χειρωνακτικήν και οδηγούσαμε τα τέκνα μας εις την τεμπελιά και την κακιά ζωή τής αμαρτίας.

Εάν μάλιστα ερευνήσουμε τις αιτίες των οικογενειακών δραμάτων και των προσωπικών ναυαγίων, δεν θα αργήσουμε να διαπιστώσουμε ότι η αιτία εν πολλοίς ευρίσκεται εις την αεργίαν και εις την τεμπελιάν. Όχι, δεν μας φταίνε οι άλλοι.

Εμείς οι ίδιοι φταίμε διά το κατάντημα τούτο, το να έχουμε δηλ. μια από τις πλέον ευλογημένες χώρες και να χτυπούμε κορυφή στην ανεργία, διότι μεγαλώσαμε επί σειρά ετών τη νέα γενεά εις την αεργίαν.

Και ναι μεν η Βίβλος μάς φέρει το παράδειγμα του μύρμηκος, σε εμάς που προτιμούμε τον τεμπέλη τζίτζικα. Αλλά και οι πρόγονοί μας, πόσο σοφά εδίδασκαν “αργία μήτηρ πάσης κακίας” και αυτό είχε υπ' όψιν του ο Ευριπίδης όταν έγραφε:

“Ουκ αν δίκαιον μη κάμων ευδαιμονείν,

Αισχρόν τε μοχθείν μη θέλειν νεανίαν”.

Δηλ.:

“Δεν μπορείς να ευτυχήσεις αν δεν κοπιάσεις·

κι είναι άτιμος ο νέος που αποφεύγει τον κόπον”.

Αλλά επ' αυτού δεν χρειάζονται λόγια πολλά.

Άλλωστε “των φρονίμων ολίγα”!