ΕΝΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ

ΕΝΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

=====

Πριν πολλά χρόνια, περί το έτος 1980, κάποιοι φίλοι από την Αθήνα μου διηγήθηκαν ένα περιστατικό με τον Οσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη. Το περιστατικό τούτο το διηγήθηκε στους Αθηναίους φίλους μου, ο ίδιος ο ταξιτζής στον οποίο συνέβη το περιστατικό. 

Έτυχε κατ’ εκείνο τον καιρό ο Οσιος Γέροντας Πορφύριος να βρεθεί κάπου πλησίον των Αθηνών με κάποια πνευματικοπαίδια του. Λόγω της απόστασης ήταν δύσκολο να εξευρεθεί ταξί και αν υπήρχε ερχόταν πολύ αραιά και ήταν συνήθως γεμάτο.

Κάποια στιγμή πέρασε από την αντίθετη κατεύθυνση ένα ταξί γεμάτο. Ο ταξιτζής εκείνος έβγαλε το κεφάλι του από το παράθυρο κι άρχισε το συνηθισμένο βρισίδι των βλασφήμων για τους ιερείς.

Ο Οσιος Γέροντας Πορφύριος το μόνο που ανέφερε ήταν το εξής: ‘’Τον βλέπετε αυτόν τον ταξιτζή; Σε λίγο θα γυρίσει και θα μας πάρει. Όμως εσείς στο ταξί δεν θα μιλήσετε’’.

Πράγματι μετά από λίγο γύρισε ο ταξιτζής και τους πήρε. Δεν πρόλαβαν να μπουν στο ταξί και ο ταξιτζής, άρχισε το κατηγορητήριο για την Εκκλησία και τους ιερείς. Στο ταξί κανένας άλλος δεν μιλούσε. Για μια στιγμή σταματά ο ταξιτζής το ‘’κατηγορητήριό’’ του και στρέφεται στον Οσιο Γέροντα Πορφύριο. ‘’Καλά δεν τα λέω παππούλη;’’ ‘’Να σου πω παιδί μου. Τον καιρό που ήταν ο συμμοριτοπόλεμος (δεν κάλεσε τον εμφύλιο με την πολιτική του έννοια ο Οσιος, αλλά με την πιο θλιβερή όψη του, εκείνη κατά της Εκκλησίας) ήταν ένας Χριστιανός και είχε ένα γείτονα κομμουνιστή." 

Παρενθετικά να αναφέρω ότι ο Οσιος Γέροντας Πορφύριος, καμιά σχέση δεν είχε ούτε με τις ιδεολογικές στρεβλώσεις της δεξιάς, ούτε και της ακροδεξιάς. Η γλυκύτητα της εν Χριστώ ζωής για τον Αγιασμένο Ασκητή της Πλατείας Ομονοίας, δεν του επέτρεπε αναφορές σε μορφώματα εστερημένα της πραγματικής χαράς και ζωής.

Ήταν λοιπόν ένας Χριστιανός και είχε ένα γείτονα κομμουνιστή γείτονα, που είχε τόσο μίσος γι’ αυτόν, που μια μέρα ο κομμουνιστής τον έσφαξε και του έκοψε και δάκτυλα (εδώ οι φίλοι μου ανέφεραν και αριθμό δακτύλων, αλλά δεν θυμάμαι πόσα). Το γεγονός της αναφοράς και στον ακριβή αριθμό των δακτύλων που απέκοψε ο κομμουνιστής, έκανε τον  ταξιτζή να κλαίει. Δεν χρειάζονται άλλα λόγια. Ο κομμουνιστής εκείνος ήταν ο ίδιος ο ταξιτζής. 

Από τότε ο ταξιτζής έλεγε συχνά αυτή τη φράση «Τώρα έχω δύο εισιτήρια για τον Παράδεισο. Το ένα είναι ο Γέροντας Πορφύριος και το άλλο ο Γέροντας Παΐσιος" (Φαίνεται είχε γνωρίσει και τον Γέροντα Παΐσιο).