ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΠΙΣΤΗ ΚΑΥΧΑΤΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ;

ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΠΙΣΤΗ ΚΑΥΧΑΤΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ;

Του Πανοσ. Αρχιμ Ιωήλ Κωνστάνταρου

=====

“Την πίστιν τετήρηκα”! Για ποια πίστη κάνει λόγο ο Απόστολος Παύλος; Για μια γενική και ακαθόριστη πίστη; Για μια πίστη που θωπεύει συνειδήσεις και “κνήθει την ακοήν”; Μήπως πρόκειται για μια πίστη μέσα στη χοάνη της οποίας συνυπάρχουν όλες οι “θρησκευτικές δοξασίες” και όλα τα ήθη των ανθρώπων, απλά και μόνο διότι αυτοί παραδέχονται Θεό;

Ο Απόστολος είχε παραλάβει την πίστη από τον Ιησού Χριστό. Είχε βιώσει την προσωπική του Πεντηκοστή στην οδό προς την Δαμασκό και αυτή η αποστολική χάρη τον συνόδευε ως την τελευταία του πνοή. Η δε προσωπικότητά του διέθετε κάτι το μοναδικό που ουδείς άλλος έζησε. 

Πρώτον, το αιφνίδιον της μεταβολής. Από διώκτη η χάρη τον κατέστησε τον πρώτο των Αποστόλων. Δεύτερον, το ριζικό της μεταβολής. Σε όλα δηλ. τα υποστρώματα της ψυχοσωματικής του υπάρξεως εξαρχής υπήρχε η πληρότητα του Αγίου Πνεύματος, και τρίτον, το ισόβιο. Σ’ όλη την Αποστολική, πολυτάραχη και μαρτυρική του ζωή, ουδεμία κάμψη παρουσιάστηκε παρόλα όσα υπέφερε για την αλήθεια του Ευαγγελίου. Αντίθετα μάλιστα, ο ένθεος Αποστολικός του ζήλος, με την παρόδο του χρόνου “προέκοπτε εκ δυνάμεως εις δύναμιν”. 

Γι' αυτήν, λοιπόν, την πίστη, την αποκάλυψη του Θεού διά Ιησού Χριστού, κάνει λόγο ο Απόστολος. Για την πίστη μας που αυθεντικά κατέχει η Εκκλησία μας και βιώνουν οι θεούμενοι και φωτισμένοι άγιοι από γενεάς εις γενεάν, μαζί βεβαίως και με όσες υπάρξεις ειλικρινώς μετανοούν και μέσω του μυστηρίου της μετανοίας δέχονται την κάθαρση και τις δωρεές του Πνεύματος. Και φυσικά, αυτή η πίστη έχει παραδοθεί και στη δική μας χαλεπή και αλλοπρόσαλλη γενεά που φαίνεται ότι τα πάντα τείνουν να ισοπεδωθούν μέσω ενός επαράτου οικουμενιστικού πνεύματος και μιας θρησκευτικής συγκρητιστικής παραζάλης που παραπέμπει σε ατμόσφαιρα μεσονύκτια στην οποία δίδεται το φίλημα του Ιούδα στον κήπο της Γεθσημανής.