ΟΙ ΔΥΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ

-

ΟΙ ΔΥΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Από ιδιοσυγκρασία αποφεύγω τις γνωριμίες με ανθρώπους που βρίσκονται στην εξουσία. 

Τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο, όμως, ήθελα να τον γνωρίσω.

Αιτία αυτής μου της επιθυμίας ήταν η γενική άποψη που επικρατεί ότι είναι πολύ άγιος ιεράρχης.

Την γενική αυτή πεποίθηση μου επιβεβαίωσε πριν είκοσι περίπου χρόνια ο τότε Αρχιμανδρίτης -και νυν Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης- Συμεών. Μου είπε συγκεκριμένα ότι ο νυν Σεβασμιότατος Αμερικής -και τότε Σεβ. Βρεσθένης Δημήτριος- είναι άνθρωπος με “αγιότητα” -του Σεβασμιότατου Νέας Σμύρνης ο όρος. Και επειδή ξέρω ότι ο Σεβ. Νέας Σμύρνης ζυγίζει και την τελευταία λέξη που λέγει, σχημάτισα την ισχυρή εντύπωση ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής είναι πολύ άγιος άνθρωπος και ότι θα ήταν ιδιαίτερη ευλογία η γνωριμία μαζί του. 

Οταν ενθρονίστηκε Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, η διευθύντρια της εφημερίδας “Πρωινή” -που εργαζόμουν τότε- με πληροφόρησε ότι ο νέος Αρχιεπίσκοπος είναι μεν ένας πολύ μορφωμένος και “καλόψυχος” -της κυρίας Πεταλλίδου ο όρος- άνθρωπος, πλην όμως θα άγεται και θα φέρεται στα παρασκήνια από τον Πατριάρχη και από τα κυκλώματά του στην Αμερική.

Διευκρινίζω ότι η κυρία Πεταλλίδου δεν είχε μέχρι τότε γνωρίσει τον Σεβασμιότατο, αλλά μετέφερε τις εντυπώσεις άλλων και διευκρινίζω επίσης ότι δεν είχα έκτοτε καμιά επαφή μαζί της και έτσι δεν γνωρίζω ποια είναι η προσωπική της εκτίμηση για τον Σεβασμιότατο.

Από τη συνομιλία με την κυρία Πεταλλίδου μου έμεινε κυρίως ότι είναι ένας ιδιαίτερα “καλόψυχος” άνθρωπος.

Οταν τελικά μου δόθηκε η ευκαιρία να συναντήσω τον Σεβασμιότατο -πριν 13 αν θυμάμαι καλά χρόνια- διαπίστωσα αμέσως ότι ήταν πολύ διαφορετικός στην πραγματικότητα από ότι τον είχα σχηματίσει με τη φαντασία μου. 

Οταν μπήκα στο γραφείο του είδα αμέσως τα μάτια του να με κοιτάζουν ερευνητικά -όχι με γυφτιά, αλλά με την αριστοκρατική φινέτσα που διακρίνει τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο- και δεν άργησα να αντιληφθώ ότι στα ελάχιστα λεπτά της συνάντησής μας είχα κυριολεκτικά περάσει από high-tech σαρωτή μεγάλου βεληνεκούς που ανέλυσε σε βάθος τον χαρακτήρα, τη σκέψη, το μορφωτικό μου επίπεδο κτλ..

Το μάτι του έπαιζε κυριολεκτικά και άρπαζε το καθετί σαν ραντάρ.

Η συνάντηση δεν διάρκεσε περισσότερα από 10-15 λεπτά. 

Οταν μπήκα στο γραφείο του πήγαινα να συναντήσω κάποιο σαν τον μ. Πάφου Γεννάδιο, σαν τον Καθηγούμενο του Σταυροβουνίου Αθανάσιο ή σαν τον Γέροντα Ενώχ τον Αγιορείτη. Απλά πολύ πιο μορφωμένο. Οταν βγήκα από το γραφείο του συνειδητοποίησα ότι ο άνθρωπος που θα γελάσει τον Τρακατέλλη δεν γεννήθηκε ακόμη. Δεν είναι απλά ευφυής -πιστέψτε με είναι κυριολεκτικά ιδιοφυής-, αλλά είναι επίσης και αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν streetwise smart!

Ξανασυνάντησα τον Σεβασμιότατο λίγο μετά την πρώτη μας συνάντηση. Η συνάντησή μας και πάλιν δεν διάρκεσε περισσότερα από 10-15 λεπτά. Ο Σεβασμιότατος ολοκλήρωσε τη διάγνωσή του και κατέληξε στο οριστικό συμπέρασμα ότι η συνεργασία μεταξύ μας ήταν αδύνατη. 

Η συνέχεια απέδειξε ότι έκανε απολύτως ορθή διάγνωση. Το λίγο που τον γνώρισα με βοήθησε να αντιληφθώ ότι αδυνατώ εντελώς να συμφωνήσω με πλείστες όσες ενέργειές του και προπαντός με την εν γένει τακτική του, παρόλον ότι αναγνωρίζω ότι ορισμένες φορές -υπογραμμίζω το ορισμένες- υπάρχουν μεγάλα -και πολλές φορές ανυπέρβλητα- εμπόδια για να βάλει σε εφαρμογή τα σχέδιά του.

Η έκτοτε παρακολούθηση της πολιτείας του Σεβασμιότατου με οδήγησε σε πολύ μεγάλη απογοήτευση προπαντός όταν διαπίστωσα ότι πολύ λίγο προσέχει τις χειροτονίες που κάνει. Αναφέρομαι βασικά στη χειροτονία επισκόπων. Δεν ισχυρίζομαι -Θεός φυλάξοι- ότι επιθυμεί να χειροτονεί διαβεβλημένους κληρικούς, νεωτεριστές ή Οικουμενιστές, αλλά τελικά και -πιθανότατα επειδή έχει πολύ περιορισμένες επιλογές μεταξύ των άγαμων κληρικών της Αρχιεπισκοπής- δεν διστάζει ή ενδίδει στη χειροτονία ακατάλληλων προσώπων.

Προφανώς κάτι που ποτέ δεν θα έκανε ο μέντοράς του μ. Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος (Κοτσώνης), ο οποίος είχε μεν έντονα οικουμενιστικό και νεωτεριστικό φρόνημα, αλλά προσπάθησε με πάθος να καθαρίσει τις τάξεις της Εκκλησίας από ακατάλληλους κληρικούς και εξέλεγε πάντοτε πολύ πνευματικούς ανθρώπους ως επισκόπους. Μόνον σε ελάχιστες περιπτώσεις έπεσε έξω, αλλά αυτό οφείλετο αποκλειστικά στο γέγονός ότι δεν είχε στοιχεία εναντίον τους και ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ επειδή έκανε συμβιβασμό με τη συνείδησή του.

Θα συνεχίσουμε -συν Θεώ- με άλλα στοιχεία και στη συνέχεια θα κάνουμε ειδική αναφορά στη συμμετοχή του Σεβασμιότατου στα πρόσφατα οικουμενιστικά αίσχη στο Φανάρι.