Η ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΑ, Ο ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΚΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ

Η ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΑ, Ο ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΚΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Γράφει ο κ. Ιωάννης Λότσιος στο dogma.gr:

“Ασυνήθιστη αλλά ταυτόχρονα όμορφη μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς την πρόσφατη κατασκευή ενός άρματος-εκκλησίας, που έγινε σε χωριό της Πίζας.

Το περίεργο δεν είναι ότι κατασκευάστηκε ένα άρμα-εκκλησία αλλά το γεγονός ότι αποτελεί ταυτόχρονα και γλύκισμα! Το τεράστιο αυτό γλυκό δημιουργήθηκε προς τιμή του Πάπα Φραγκίσκου.

Ο ναός αυτός, έκανε παρέλαση στους δρόμους της πόλης παρουσία του επισκόπου San Miniato Tardelli, του Δημάρχου, των τοπικών αρχών και πλήθους κόσμου.

Η κατασκευή του ναού-γλυκίσματος αποτελεί διαμαρτυρία για την αύξηση των φτωχών στην περιοχή, γεγονός που σίγουρα δεν αφήνει αδιάφορο τον Πάπα.”

Το θέατρο και η ανοησία που αφορά τον Πάπα Φραγκίσκο δεν έχουν όρια.

Για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους για τη φτώχεια έφτιαξαν μια τεράστια άρμα-τούρτα σε μια περιοχή που ο κόσμος πεινά! (Προσέξτε τις διαστάσεις της σε σχέση με τους ανθρώπους που παρακολουθούν την παρέλαση για να αντιληφθείτε πόσο πελωρίων διαστάσεων είναι η τούρτα!).

Πλήρης επαλήθευση της ρήσης της Μαρίας Αντουανέτας όταν άκουσε ότι ο κόσμος διαμαρτύρεται επειδή δεν έχει ψωμί να φάει!

Δεν είναι η πρώτη φορά που το έριξαν στη ζαχαροπλαστική για να εξυμνήσουν τον “Αγιο Πατέρα”.

Θυμάστε ότι έφτιαξαν πριν μερικούς μήνες άγαλμα-σοκολάτα του “Αγιότατου επισκόπου της πρεσβυτέρας αδελφής Εκκλησίας της Ρώμης”.

Οτι σχετίζεται με τον Πάπα Φραγκίσκο βρίσκεται μέσα στα αυστηρά καθορισμένα πλαίσια του θεατρινισμού και του επικοινωνισμού.

Εμείς -για να ακριβολογούμε ορισμένοι ορθόδοξοι εκκλησιαστικοί ηγέτες- όμως, για ποιο λόγο είμαστε πρόθυμοι να παίξουμε τον ρόλο του κομπάρσου στις θεατρικές του παραστάσεις;