ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ "ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ"

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ "ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ" 

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=========

Η καταγραφή των απόψεων του π. Θεόδωρου Ζήση αναφορικά με το Συνέδριο “Εκκλησία και αριστερά”, που πραγματοποιήθηκε στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, έδωσε την ευκαιρία σε όλους να πιστοποιήσουν τη διεισδυτικότητα της θεολογικής σκέψης του σεβαστού μας Γέροντα. 

Το λίαν κατατοπιστικό - από πολλές απόψεις - άρθρο του δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Ορθόδοξος Τύπος” και αναδημοσίευσε ηλεκτρονικά το ιστολόγιο “Θρησκευτικά”.

Το κείμενο το π. Θεόδωρου δίνει μια πολυδιάστατη ερμηνεία του φαινομένου της αριστερής θεολογίας στην Ελλάδα και οφείλω να ομολογήσω ότι με άφησαν έκπληκτο ορισμένες πληροφορίες που παρέχει, που μου ήταν παντελώς άγνωστες.

Λ.χ. εξεπλάγην τα μέγιστα και εθλίβην βαθύτατα να πληροφορηθώ ότι ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σιατίστης κ. Παύλος είναι οικουμενιστής. 

Δεν είχα ποτέ την ευλογία να συναντήσω τον Σεβασμιότατο, αλλά είναι η πρώτη φορά που ακούω μια τόσο σοβαρή κατηγορία εναντίον του. Μέχρι τώρα άκουα από πολλούς μόνον επαίνους, με εξαίρεση κάποια αναφορά του στη μεταγλώττιση των λειτουργικών κειμένων. 

Αλλά οικουμενιστής; 

Πρόκειται για σοβαρότατη καταγγελία η οποία με θλίβει ειλικρινά. 

Πρόσφατα, μάλιστα, ο Σεβασμιότατος πήγε στην Κύπρο. Φίλος Γυμνασιάρχης στο σχολείο του οποίου μίλησε, μου είπε ότι άφησε άριστες εντυπώσεις και στα παιδιά και στους διδάσκοντες. Γι’ αυτό ομολογώ και πάλιν ότι μου προξένησε βαθύτατη θλίψη η σοβαρή καταγγελία του π. Θεόδωρου. 

Με εξέπληξε επίσης πολύ δυσάρεστα μια άλλη πληροφορία που καταγράφει στο άρθρο του ο σεβαστός μας Πρωτοπρεσβύτερος. 

Συγκεκριμένα αναφέρει ότι το ΚΚΕ επίτηδες κατευθύνει μέλη του να δηλώσουν ως πρώτη προτίμηση τη Θεολογική Σχολή - παρότι είναι συνειδητοί άθεοι - με σκοπό και μόνον να δημιουργούν προβλήματα στις Θεολογικές Σχολές και αργότερα στη Μέση Εκπαίδευση ως θεολόγοι καθηγητές με το να διατυμπανίζουν την αθεία τους την ώρα της διδασκαλίας των Θρησκευτικών.!!!

Το κείμενο του π. Θεόδωρου είναι εκτενές γι’ αυτό - κατά την παγία τακτική μας με όλα τα εκτενή κείμενα - θα το δημοσιεύσουμε σε συνέχειες.

*****

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σκέψεις καί ἐκτιμήσεις

Τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση

=================

1.Ἐρωτήματα καί προβληματισμοί

Δέν εἴχαμε καμμία πρόθεση νά ἀσχοληθοῦμε μέ τό συνέδριο, πού ὀργάνωσε το Τμῆμα Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σέ συνεργασία μέ τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ θέμα «Ἐκκλησία καί Ἀριστερά». Καί τοῦτο διότι ἀπό τῆς εἰσόδου μας εἰς τάς τάξεις τῆς Ἱερωσύνης ἀποφασίσαμε νά μή ἀσχολούμαστε μέ κομματικές καί πολιτικές ἀντιπαραθέσεις, οἱ ὁποῖες διαιροῦν καί φανατίζουν, χωρίς βέβαια αὐτό νά σημαίνει ὅτι παραιτηθήκαμε καί ἀπό τήν ὑποχρέωσή μας ὡς ἐνεργῶν πολιτῶν νά ἀσκοῦμε τά πολιτικά μας καθήκοντα καί νά στρέφουμε ὅσους Χριστιανούς συμβουλευτικά μᾶς ἐρωτοῦν πρός ἐκεῖνα τά κόμματα πού δέν μάχονται τήν Ἐκκλησία καί δεν παρεμποδίζουν τήν ἐπιτέλεση τοῦ σωτηριώδους ἔργου Της.

Δέν ἔχουμε τήν οὐτοπική, τη μή ρεαλιστική,γνώμη, ὅτι ὑπάρχει ἤ εἶναι δυνατόν νά ὑπάρξει κάποιο κόμμα, πού θά εὐθυγραμμισθῆ μέ τίς σωτηριώδεις ἐπιδιώξεις τῆς Ἐκκλησίας καί θά βοηθήσει στό ἀνθρωποπλαστικό καί ἀναγεννητικό της ἔργο, τό ὁποῖο τελικῶς ἀποβαίνει πρός ὄφελος τῆς ἴδιας τῆς πολιτείας, ἀφοῦ δημιουργεῖ ἐναρέτους, καλούς καί ἀγαθούς πολίτες. Αὐτό συνέβη μόνο κατά τήν εὐλογημένη χιλιετία τῆς Ρωμιοσύνης τοῦ Βυζαντίου, ὅπου Ἐκκλησία καί Πολιτεία, στα πλαίσια τοῦ θεσμοῦ τῆς συναλληλίας, συνεργάζονταν καί συμπορεύονταν κατά τό πλεῖστον ἁρμονικά, χωρίς νά λείψουν βέβαια πολιτειοκρατικές ἐπεμβάσεις ἀκόμη καί σέ θέματα καθαρῶς ἐκκλησιαστικά καί θεολογικά, ὅπως συνέβη π.χ. μέ τό θέμα τῆς εἰκονομαχίας, ὁπότε ἡ Ἐκκλησία μέ θαρραλέους ἡγέτες ὕψωνε το ἀνάστημά της καί θυσιαστικά μέχρι θανάτου ὑποστήριζε τίς ἀλήθειες τῆς πίστεως.

Ἡ ἐνασχόλησή μας μέ τό συνέδριο «Ἐκκλησία καί Ἀριστερά» ὀφείλεται ὄχι μόνο εἰς τό ὅτι παρακινηθήκαμε ἀπό δημοσιογράφους να ἐκφράσουμε τήν γνώμη μας, ἀλλά καί εἰς τό ὅτι μέλη τοῦ μικροῦ ποιμνίου μας καί εὐρυτέρου κύκλου ὀρθοδόξων πιστῶν, ἦσαν προβληματισμένα καί παραπλανημένα, ἰδιαίτερα ἀπό την ἐπίσημη συμμετοχή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί ὁμάδος ἱεραρχῶν. 

Σέ τί ἀπέβλεπε αὐτή ἡ συμμετοχή; Ἐπρόκειτο νά ὑπάρξουν γιά τήν Ἐκκλησία κάποια ὀφέλη; Εἶχε ἀνάγκη ἡ Ἐκκλησία ἀπό αὐτήν τήν παράδοξη μίξη μέ ἑτερόκλητες καί ἐχθρικές δυνάμεις; Φοβᾶται ἡ Ἐκκλησία κάποιες ἐξελίξεις καί φροντίζει μέ ἀνθρώπινες συμμαχίες νά τίς προλάβει; Ἐπ᾽ αὐτῶν καί μερικῶν ἄλλων θά ἐκφράσουμε κάποιες σκέψεις.

(Συνεχίζεται)