ΜΝΗΜΟΝΙΟ, ΕΥΡΩ ή ΔΡΑΧΜΗ ή ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ;

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΘΕΜΑ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ΕΥΡΩ ή ΔΡΑΧΜΗΣ, ΑΛΛΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==========

Το περιεχόμενο της επιστολής, που μου εστάλη από το Ιδρυμα “Φωτεινή γραμμή” και που παραθέτω στη συνέχεια, μπορεί να συνοψισθεί στην περίφημη ρήση του Τζων Κέννεντυ: “Μη ρωτάς τι έκανε η πατρίδα σου για σένα, αλλά τι έκανες εσύ για την πατρίδα σου.”

Πριν αυτή η ρήση γίνει τρόπος σκέψης και ζωής στην πατρίδα μας “ουκ έσται παύλα κακών”.

Η ύπαιθρος έχει εγκαταλειφθεί ή καλλιεργείται από λαθρομετανάστες, που πληρώνονται με τις επιδοτήσεις που δίνονται για τον εκσυγχρονισμό της γεωργίας.

Ο ιδιωτικός τομέας βάλλεται εξοντωτικά από τον ανελέητο συναγωνισμό της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.

Η υπογεννητικότητα και οι εκτρώσεις αφανίζουν κυριολεκτικά τις παραγωγικές ηλικίες.

Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο γηροκομείο.

Ενα πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων αναμένουν να ζήσουν με επιδοτήσεις, συντάξεις και ασφάλειες από χρεωκοπημένα ταμεία και από ένα κράτος που εξαρτά απολύτως τη λειτουργία του από τα δάνεια που μπορεί να εξασφαλίσει από το εξωτερικό.

Η δημογραφική αλλοίωση της πατρίδας μας συντελείται με εξωφρενικούς ρυθμούς.

Τα συνδικάτα σπαραλιάζουν την παραγωγικότητα με τις καταλήψεις, τις απεργίες και τα αντιπαραγωγικά και αναξιοκρατικά τους αιτήματα.

Η Δημόσια υπηρεσία είναι κυριολεκτικά εμπόδιο κάθε εμπορικής επένδυσης και επιχειρηματικής δραστηριότητας με τις ατέλειωτες και χρονοβόρες διαδικασίες που χρειάζεται για να εκπληρώσει τη δουλειά της και τις μίζες που ζητούνται από τους δημόσιους υπαλλήλους για να εκτελέσουν τον καθήκον τους.

Οι ένοπλες δυνάμεις έχουν ουσιαστικά ξεδοντιαστεί εξαιτίας της ανέχειας που δεν επιτρέπει στην Πολιτεία να τις συντηρήσει και να τις κρατήσει σε αξιόμαχο επίπεδο.

Η πιο κάτω επιστολή προσπαθεί να δώσει μια άλλη διάσταση των πραγμάτων, η οποία προυποθέτει δουλειά, ανάληψη προσωπικής ευθύνης για την πρόοδο του τόπου και αντιστροφή των κριτηρίων παραγωγικότητας και εργασίας.

Αξίζει τον κόπο να τη διαβάσουμε με την απαιτούμενη προσοχή.

*****

ΑΣΤΟΡΓΙΑ-ΑΝΕΡΓΙΑ-ΑΠΕΡΓΙΑ

Περιέχουν καὶ τὸ «σπέρμα» τῆς κακοδιοικήσεως

(Προβληματισμοὶ καὶ σκέψεις ἀπὸ τὴν «Φωτεινὴ Γραμμή»)

=================

Εὐτυχῶς ἐβοήθησε ἡ Παναγιὰ καὶ ἔφερε βροχὴ ὕστερα ἀπὸ τὴν προσευχὴ τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων καὶ τῶν εὐσεβῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Γιατί ἄραγε συμβαίνουν τόσες πυρκαϊές; Στὴν Πεντέλη, τὴν Ἠλεία, τὴν Ἀρκαδία καὶ στὰ καμμένα χωριὰ τῆς Βιάννου-Κρήτης γνωρίζουν πολλά. Ρωτῆστε τους.

Ἄν ὄμως ὑπῆρχε ἄφθονη στοργή, θὰ ὑπῆρχαν προβλέψεις καὶ σχέδια ἀποτροπῆς. Ἄς τὰ δημιουργήσουμε. Μποροῦμε νὰ ἐντάξουμε εἰδικευμένους συνταξιούχους εἰς ὁμάδες ἐθελοντῶν, ποὺ νομιμοποιοῦν Πολιτιστικοὶ καὶ Περιβαλλοντικοὶ Σύλλογοι, γιατί αὐτοὶ ἐπέτυχαν ἐκεῖ, ποὺ τὸ Κράτος ἀπέτυχε.

Ἀστοργία; Ναί, τουλάχιστον 1.789 ἑλληνικὰ νησιὰ εἶναι ἀκατοίκητα, ἀλλὰ καὶ ἀναξιοποίητα. Ἴσως καὶ περισσότερα τῶν 1.789 νησιῶν ἔχει ἡ χώρα, ἀλλὰ καὶ σοβαρὴ ἀπογραφὴ θὰ ἔδιδε τὴν ἔναρξι δημιουργίας Ἑλληνικῆς Ἐπιτροπῆς ἀξιοποιήσεως ἀκατοίκητων Ἑλληνικῶν Νησιῶν μαζὶ μὲ τοπικὲς συνεργασίες Δήμων καὶ Συλλόγων.

Ἀστοργία; Ναί, Ἐνορίες καὶ…μένουν μὲ κλειστὲς πόρτες ἀμέσως μετὰ τὴν λειτουργία ἀλλὰ πολλὰ στόματα εἶναι ἀνοικτὰ ἀπὸ πεῖνα καὶ ζητοῦν «ἔστω ἕνα τσάϊ ἀπὸ ἑλληνικὰ βότανα καὶ λίγη ἀνθρωπιά. Ἀκόμη καὶ ἕνα κρύο νερό, μὲ ἐπικοινωνία, ἠμποροῦν νὰ δώσουν πολλά». Ἕνα γεῦμα μὲ τὴν συμβολὴ ὅλων μας δίδει ΖΩΗ εἴτε εἰς τὴν Ἐνορία, εἴτε ἀνὰ ὁμάδα συγγενῶν καὶ φίλων. Γρηγορεῖτε!

Ἀστοργία; Ναὶ καὶ ἡ ἀνεργία εἶναι ἀποτέλεσμα ἀστοργίας καὶ κακοδιοικήσεως.

Οἱ ἰσχυρισμοὶ τῶν διαχειριστῶν καὶ κριτικῶν τῆς κρίσεως ἔχουν μηδενικὴ ἀξία γιατὶ ἡ ἐργασία φέρνει πλοῦτο καὶ λύσεις καὶ ὄχι ἀπολύσεις. Ἀλήθεια, ἄν ὡς ὑπόθεσι ἐργασίας, κάθε ἀπόλυσι καὶ κάθε μακροχρόνια ἀνεργία ἦταν ποινικὸ ἀδίκημα, δὲν θὰ εἴχαμε λύσεις; Μὰ εἶναι δυνατὸν νὰ μᾶς κινητοποιῇ ἡ ἀπειλὴ τοῦ ἀδικήματος καὶ ὄχι ἡ στοργὴ τῶν Ἑλληνορθοδόξων Χριστιανῶν; Μὰ ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει ἄπειρες λύσεις, ποὺ δὲν περιέχει καμία νομοθεσία.

Σχέδιον-Ἀπόφασις-Ἐργασία

ἀρκοῦν ἐν σχέσει μὲ ὅσα οἱ ἄσχετοι ἰσχυρίζονται. Ἡ γῆ, τὸ ἔδαφος, ἡ βροχὴ καὶ ἡ ἐργασία φέρνουν καρποφορία καὶ ἐπανεπένδυσι.

Τὸ ἄρθρο 9 τοῦ Ν. 2190/1920 μᾶς δίδει λύσεις γιὰ ἱδρύσεις ἑταιρειῶν μὲ βάσι τὴν γῆ καὶ τὰ ἐρείπια σπιτιῶν εἰς χωριὰ καὶ πόλεις ἐντὸς σχεδίου. Ἄρα πλοῦτος ὑπάρχει καὶ δημιουργεῖται, σὺν Θεῷ.

Ἡ τέχνη εἶναι νὰ κάνουμε τὸ κριθάρι τῆς φτώχειας μπύρα καὶ ποτὸ ἐπ᾿ ἀγαθῷ γιὰ ὀρθὴ χρῆσι καὶ ὄχι κατάχρησι. Τέχνη εἶναι νὰ παράγουμε σιτάρι καὶ ρύζι εἰς ὅλα τὰ ὀρεινά. Τέχνη εἶναι νὰ ἔχουμε ποικιλίες ἀχλαδιῶν στὴν ἐποχὴ τῶν σταφυλιῶν, γιὰ νὰ κάνουμε μαρμελάδες μὲ μέλι καὶ χαρουπόμελο ἀλλὰ χωρὶς ζάχαρη.

Ἡ διατροφικὴ ἐπάρκεια τῶν Ἑλλήνων εἶναι εἰς τὰ χέρια τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ ἄς μάθουμε μὲ σχέδιο καὶ ἀλληλεγγύη νὰ καλλιεργοῦμε ὑδροβόρες καλλιέργειες, μόνον ἐκεῖ ποὺ ἔχουμε ἐπάρκεια νεροῦ, μέχρι νὰ κατακτήσουμε καὶ τὴν ἀφαλάτωσι ὑδάτων μὲ ἡλιακὴ ἐνέργεια ἀλλὰ καὶ τὴν αὔξησι φραγμάτων-λιμνοδεξαμενῶν καὶ ἄλλων ἔξυπνων λύσεων, ποὺ δίδουν νερὸ ὑδρεύσεως καὶ ἀρδεύσεως.

Θὰ ἠδύναντο νὰ προταθοῦν πληθώρα ἄλλων ἰδεῶν καὶ λύσεων…

Ἀστοργία; Ναὶ αὐτὴ ἐνυπάρχει μαζὶ μὲ τὴν κακοδιοίκησι καὶ εἰς τὴν ἀπεργία. Δὲν εἴμαστε ἀντίθετοι μὲ τοὺς ἀγῶνες, εἴμαστε ὑπὲρ τῶν ἀγώνων γιὰ κάθε δικαίωμα καὶ κάθε ἐλευθερία. Ἀλλὰ ἡ Ἑλβετία μὲ Σύνταγμα Ἰωάννου Καποδίστρια ἔχει ἀποκέντρωσι καὶ μὲ πραγματικὰ καὶ ὄχι εἰκονικὰ δημοψηφίσματα (καὶ πρὸ παντὸς ὄχι gallops) κ.λπ., ἀλλὰ μὲ χρηστοὺς θεσμούς, ποὺ δίδουν λύσεις χωρὶς ἀπεργία, ἀλλὰ καὶ χωρὶς ἀστοργία καὶ ἄνευ κακοδιοικήσεως.

Παραδείγματος χάριν ἐσχάτως, τὰ συνδικάτα τῆς Ἑλβετίας ἐπρότειναν μία ἑβδομάδα ἐπὶ πλέον διακοπές, καὶ στὸ ἀνεξάρτητο καὶ δίκαιο δημοψήφισμα οἱ ἐργαζόμενοι εἶπαν ὄχι.

Ἀντιθέτως εἰς τὴν Ἑλλάδα οἱ περιεργαζόμενοι - καὶ ὄχι ἐργαζόμενοι - «λουφαδόροι» μηχανεύονται μεθοδεῖες, πῶς νὰ κάνουν «λούφα», κάνοντες ἀπεργία Πέμπτη καὶ Παρασκευὴ ἤ Δευτέρα καὶ Τρίτη, γιὰ νὰ ἔχουν παρατεταμένο Σαββατοκύριακο καὶ νὰ παίρνουν ἄδειες καὶ ἀπὸ τὸν «μπακάλη». . .