ΔΙΑΡΚΕΣ ΑΚΑΝΘΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

"ΔΙΑΡΚΕΣ ΑΚΑΝΘΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ"

Του Ιωάννη Ρεντζίδη

=====================

«Ἄν ὁπόταν πεθαίνῃ

πονηρός βασιλιᾶς

ἔσβην’ ἡ νύκτα ἕν ἄστρον,

ἤθελον μείνει ὀλίγα

οὐράνια φῶτα»

(Αἱ Εὐχαί, Ἀνδρ. Κάλβου).

α... Καθεστώς κοσμικότητος.

Σ΄ Ἀκρόπολι ἕνας μέ σφυρί

Κι’ ἄλλος μέ τό καλέμι,

Βελτίωσι στά κλασσικά,

κι’ ἄλλοι στήν Ἐκκλησία.

Τό καθεστώς ἐπέβαλαν

νἄσαι στό φῶς ἐντάξει.

Στά σκότη, νύκτες, ὅτι θές

ἄς προκαλῆς τούς ἄλλους.

Σέ ἐποχή κατάπτωσης

Τό ράσο σάν πετάξουν,

ἡ ἐξουσία τούς τιμᾶ

κορώνα τούς χαρίζει.

Γράμμα καί πνεῦμα φθείρουνε,

Τῶν Ἱερῶν Κειμένων,

συμφέροντος οἱ θηρευταί,

φίλοι σαρκός καί δόξης.

Στήν Ἐκκλησιά κομίζουνε

Κλάδο πλαστό ἐλαίας,

πού μάρτυρες ποτίζουνε

Κι’ ὁ Κύριος αὐξάνει.

**********

β... Πετῶντας τά ράσα1.

Κάποιος τά ράσα ἔβγαζε,

τίς νύκτες στά σοκάκια,

κακόφημα στή Μύκονο

καί ἔχει προαχθῆ.

Χειροτονία γίνηκε,

ἑνός πιζαμοφόρου

ἄν καί τά ράσα πέταγε,

στό Ἴλιο πιά πεζεύει.

Στό λόγο ἄξιος ἔλεγε,

πώς εἶναι καί στήν ἄκρη,

Νικόδημος νά παραστῆ

στό θρόνο νά τόν βάλη.

Οὐδείς εἶναι τόσο μικρός,

ὅσο αὐτός πού θέλει,

μέγας γιά νά λογίζεται,

πού στό μηδέν κινεῖται.

Λησμόνησε ὅτι εἶν’ δοτός,

τοῦ νῦν ἀφεντικοῦ του,

κι’ ἡ ἀξία του προέβαλε

ἀπ’ τῆς νυκτός τά ἔργα.

Ὅποιος φορᾶ τήν ἠθική,

γαμπριάτικο κουστούμι,

καλύτερα θά ἤτανε

γυμνός νά περπατάη.

Μ’ ἑπτά χωριάτες ἀφελεῖς,

ἑπτά πιζαμοφόρους κάνω.

Μ’ ἑπτά καί πλέον ἀπ’ αὐτούς,

οὔτε τό νύχι τῶν Πατέρων.

********

γ... τ΄ ἀκάνθινο στεφάνι.

Τρεῖς χρόνους γεφυροποιός

παρίστανε πώς εἶναι.

Ξεγέλαγε τά θύματα

κορώνα γιά ν’ ἁρπάξη.

Οἱ μάσκες τώρα ἔπεσαν,

κι’ ἡ ἀλήθεια προβάλλει,

ἄλλος ὁ νοῦς π’ ἐντέλλεται

αὐτό πού χέρι φέρνει.

Ψεύτικο Τριαντάφυλλο

στό ∆έσποτα κομίζει,

ὅτι κακό ἀφεντικό

τοῦ ἔδωσε νά δώση.

-“Σύ Ἀττικῆς Νικόδημε,

ξεγύμνωσες τούς ἄλλους.

-Σύ φύγε τώρα μακυά

γιά μέ ἡ ἁλουργίδα!!!”.

-“Πολλή ἀγάπη.! πάρε την!

σοῦ κόβω τό κεφάλι,

κι’ ἀμέσως ’γώ σοῦ ἀφαιρῶ,

τ’ ἀκάνθινο στεφάνι!!!”.

Ὁ Βασιλέας Κάρολος:

-Τό στέμμα μέ τή σπάθα.

-∆έν θέλω ’γώ χαρίσματα,

Κορώνα ἄν δέν ἀξίζω.

Ἀντίθετα, τοῦτος ὁ θρασύς

μέ ἐξουσίας σπάθα

ἅρπαξε ξένο θρονικό

κι’ ἐπαίρεται γιά τοῦτο!

**********

δ... Χωρίς ἀφέντες.

Κεῖνος, ἀφέντες Λιάππηδες

δέν ἔκανε δέν κάνει,

χαρτί στό χέρι ἅρπαξε

πατέρες φίλους κράζει. (∆ιασκευή).

Οἱ θρονιασμένοι μέ κραυγές

χτυπιῶνται καί στενάζουν!

-∆έσποτα γέρο ἄσε μας,

μή μᾶς πομπεύεις ἄλλο!

-Ἐσύ ’σαι ὁ ἀδύνατος,

ἐμεῖς ἡ ἐξουσία

δέν ἔχεις τό δικαίωμα

γιά μιά ἡλιακτίδα.

∆ίκαιο ἔχουνε οἱ χαμηλοί

σέ νόησι κι’ ἀξία,

ἀφοῦ Ἐκεῖνος ψήλωσε,

δέν τόν χωροῦν οἱ πόρτες.

Θῦμα σάν δέ δικαιωθῆ,

μέ δάφνες θά στεφανωθῆ.

Μυρτιές, Ἀγγέλων θερισμός

λαμπρές τοῦ Παραδείσου.

**********

ε... Ἀδελφῶν σφαγεῖς.

Εἰς ἄτομα κενόδοξα

(ὀνόματα σβησμένα!!!)

ὄντας ἀδελφοσφαγεῖς,

τά στέμματα ἀπέθεσε

τοῦ σκότους ὁ φορέας!

Οὔτε καντήλι τ’ ἄφησαν

Οὔτε μικρό ἀμπέλι,

μονάχα γιά τήν ἔγκρισι,

τοῦ μπῆξαν τό μαχαίρι.

Κάποιες σκιές, τούς βλέπουνε,

τρέχουνε πρός τούς τάφους.

Συγχώρεσι δίχα δάκρυα,

ἀδύνατον νά λάβουν.

**********

ζ... Μή τήν κατ’ ὄψιν κρίσιν.

Μή τήν κατ’ ὄψιν κρίνετε,

μά τήν δικαίαν κρίσιν,

ἐντέλλεται ὁ Κύριος

πρός ὅλα τά παιδιά του.

Ὁ νόμος ὁ πνευματικός,

Πάντοτε κύκλους κάνει.

Τό δρέπανο δέν σταματᾶ

Τῆς Κρίσης τοῦ Κυρίου.

Τό φῶς ζωή στά λούλουδα,

φλέγει δέ τάς ἀκάνθας.

Ἡ Χάρις δρόσος στά πουλιά,

μά τελειωμός στά ἑρπετά.

**********

η... Στά χέρια τοῦ Υἱοῦ Του.

Τήν Ἐκκλησία ὁ Πατήρ,

στά χέρια τοῦ Υἱοῦ Του,

τό Πνεῦμα δέ τήν Κυβερνᾶ

ἄς μή μελαγχολοῦμεν.

Ἡ Ἐκκλησία ἱδρύθηκε,

μέ τό Σταυρό Κυρίου,

Καί ἕπεται εἰς τό ἀεί,

Μέ τούς σταυρούς τῶν τέκνων.

Μητέρα ἡ φιλτάτη μας,

Ὀρθοδόξων Ἐκκλησία,

σύ μᾶς χαρίζεις τήν πνοήν

κι’ οὐράνια εὐλογία.

Ἀγγέλων τά λευκά φτερά,

Τά ἄχυρα σκορπίζουν,

μεταφυτεύοντας στή γῆ

ἄνθη τοῦ Παραδείσου.

**********

θ... Χλωρή εἶν’ ἡ ρίζα.

Ἡ Ἐρυθρά διήνοιξε

μέ τοῦ Σταυροῦ τόν κτύπο.

Ἡ θάλασσα ὑπερβατικά

τῶν στεναγμῶν ἀνοίγει.

Κι’ ἄν ἐξεράθη τό κλαδί,

πάντα χλωρή εἶν’ ἡ ρίζα.

Ἡ ἐλπίδα πάντα φτερωτή

ἀπ’ τά οὐράνια φθάνει.

(Διασκευή).

Μέ χίλιες λάμψεις ὁ Κριτής,

μέ χίλιες γλῶσσες κρένει,

ὅποιος λαμπρύνει σήμερα

χίλιες λαμπρές χορταίνει.

(∆ιασκευή).

1 Ἕνας κληρικός κυκλοφοροῦσε στά στενά τῆς κακοφήμου Μυκόνου νύκτα καί καλοκαίρι φορῶντας μία φόρμα πού ἔμοιαζε μέ πιζάμα. Στή φωτογραφία πού ἐδημοσιεύθη φαίνεται καθαρά ἡ μάρκα τοῦ ἐνδύματος δηλ. “ROBERT MARTRA”. Ἡ συγκεκριμένη μάρκα εἶναι ἑταιρεία πού κατασκευάζει κατ’ ἀποκλειστικότητα πιζάμες.