Wednesday, June 30, 2010

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΤΙΜΙΟ ΤΗΣ ΑΚΟΙΝΩΝΗΣΙΑΣ









Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ
ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΤΙΜΙΟ ΤΗΣ ΑΚΟΙΝΩΝΗΣΙΑΣ*
===============

Ν.Π.: Σεβασμιώτατε, ο μέχρι πρότινος τοποτηρητής της αλλοτινής Μητροπόλεως Αττικής, Μεσογαίας Νικόλαος, έχει προσφερθεί μέσα από συνεντεύξεις του, πρόσφατα και μέσα από το Amen.gr, να παραιτηθεί, προσφέροντάς σας την Μητρόπολή του, εάν αυτό συμβάλει στη διευθέτηση της υποθέσεως σας.

Μητρ. Νικόδημος: Κοιτάξτε, αυτό το είδα και εγώ. Είδα όμως και κάτι άλλο. Ότι ταυτοχρόνως έγραψε μια επιστολή σε όλους τους Μητροπολίτες να εκλέξουν άλλον. Έναν ευνοούμενο του, τον οποίο παρουσίασε ως το άνθος της εποχής. Πως αυτά τα δύο δένουν; Δεν το καταλαβαίνω… Και είδα και το άλλο. Είπε, «είμαι έτοιμος να παραιτηθώ, αλλά ο Νικόδημος δεν θα δεχθεί». Είναι άλλο τώρα το τι σκέπτομαι εγώ. Αυτό όμως που είπε πως το κρίνετε; Και κάτι άλλο που δεν το διάβασα αλλά μου το μετέφεραν. Όταν στην Ιεραρχία έθεσαν το θέμα του επιτιμίου, ξέρετε οι ψηφοφορίες αρχίζουν από τους νεότερους, όταν λοιπόν ήρθε η σειρά του ψήφισε να μην αρθεί το επιτίμιο. Μετά, προχωρώντας η ψηφοφορία και όταν κάποιος μητροπολίτης είπε «να αρθεί το επιτίμιο αλλά να κάνει και κάποια υποχώρηση ο Νικόδημος», τότε είπε και αυτός πως με τις προϋποθέσεις αυτές ψηφίζει την άρση του επιτιμίου. Εξηγείστε μου αυτά οπότε όταν έρθει εδώ να του πω ότι έλαβα τις εξηγήσεις και είμαι ικανοποιημένος!

Ν.Π.: Και γιατί κάποιος να προσφέρει το δικό του Μητροπολιτικό Θρόνο, όταν υπάρχουν δύο κενοί μητροπολιτικοί θρόνοι…

Μητρ. Νικόδημος: Είδατε… μου ζητάτε εξηγήσεις… Εγώ πως μπορώ να σας δώσω αυτές τις εξηγήσεις;

Ν.Π.: Σεβασμιώτατε, επανέρχομαι στο βασικό ερώτημα μου. Ο Μητροπολίτης Νικόδημος Γκατζιρούλης θα ήθελε να γίνει ξανά επαρχιούχος Μητροπολίτης;

Μητρ. Νικόδημος: Κοιτάξτε, το τι θα ήθελα να γίνω δεν θα το πω αυτή την στιγμή. Όχι για άλλο λόγο αλλά γιατί υπάρχει αυτή η εμπλοκή των εξελίξεων. Δεν θα πάρουν την άποψή μου. Το τι θα πω εγώ κατ΄ ενώπιων Θεού, θα το πώ όταν θα έρθει εκείνη η ώρα και θα δω τον Θεό.

Ν.Π.: Δεν το αρνείστε όμως…

Μητρ. Νικόδημος: Δεν αρνούμαι τίποτα. Με ίντριγκες όμως δεν ασχολούμαι… Εάν έχω αδελφική επικοινωνία, θα μιλήσω ως αδελφός. Αν αντιμετωπίσω ίντριγκες και η πρόθεση είναι να καθορίσουν την στάση τους βάσει των σκέψεων μου, αυτό δεν θα το κάνω.

Ν.Π.: Αδικεί την υπόθεσή σας η άποψη μερίδας της Ιεραρχίας πως όλα τα κάνετε για να επιστρέψετε στον θρόνο; Πιστεύετε λειτουργεί αποπροσανατολιστικά σε σχέση με τη δική σας άποψη περί τηρήσεως και εφαρμογής των Κανόνων;

Μητρ. Νικόδημος: Η εμπειρία μου, εμπειρία τριάντα έξι χρόνων και όχι τριάντα έξι ωρών, ημερών ή μηνών, δείχνει μια προσπάθεια να εξοντώσουν τον Νικόδημο. Ε, ας με εξοντώσουν. Παραπάνω τι θέλετε να κάνω;

Ν.Π.: Θεωρείτε ότι όλα αυτά που συζητήσαμε, περί αναβλητικότητας, καθυστερήσεων, δείχνουν ότι κάποιοι δεν θέλουν τον Νικόδημο στην Ιεραρχία; Μιλήσατε για εξόντωση…

Μητρ. Νικόδημος: Τι άλλο είναι; Πέστε μου πως αλλιώς μπορεί κάποιος να το εκτιμήσει. Τριάντα έξι χρόνια ένα πράγμα ζητάω. Δικάστε με. Αυτό έχουν το δικαίωμα, το αναγνωρίζω. Μπορούν να με δικάσουν. Να με καλέσουν να απολογηθώ για τα σφάλματα που έχω κάνει και να μου επιβάλλουν όχι μόνο τριάντα έξι χρόνια αλλά εβδομήντα δύο χρόνια αργία. Ώστε να μπορέσουν μετά να κάνουν και κάποια οικονομία και να τα κάνουν εξήντα…Και να εμφανιστούν και μεγαλόψυχοι. Δικάστε με. Λέτε ότι έχω κάνει αυτό ή το άλλο. Δικάστε με. Και έχετε όλο το δικαίωμα, όχι μόνο αργία αλλά οποιαδήποτε ποινή θέλετε να μου επιβάλλετε. Αλλά έτσι, χωρίς δίκη, ποια τιμωρία να βάλουμε στο Νικόδημο…Γίνεται αυτό; Γιατί επί τριάντα έξι χρόνια δεν με έχουν καλέσει ποτέ σε απολογία για οποιοδήποτε θέμα;


Ν.Π.: Είστε σε μια ηλικία που μπορεί αύριο να μην ζείτε...

Μητρ. Νικόδημος: Το περιμένω. Αλλά εσείς ως πιστό μέλος της Εκκλησίας δεν θα πείτε ότι μπορεί να ξαναγίνει ότι έγινε επί Νικοδήμου. Θα μείνει ότι δεν έγινε δεκτό. (χτυπάει το χέρι στο τραπέζι). Ούτε ο πρώτος, ούτε ο δεύτερος, ούτε ο εκατοστός είμαι που αδίκησε το Σώμα της Εκκλησίας. Ο Άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος, μεταξύ άλλων λέει: ««Οι συνθύται μου δυσμενείς εχθρών πέρα͵ Ουδέ τράπεζαν μυστικήν δεδοικότες…». Δηλαδή, λέει, ότι περισσότερο από τους εχθρούς δυσμενείς είναι απέναντί μου οι συνθύται μου, οι συλλειτουργοί μου, χωρίς να φοβούνται ούτε την Αγία Τράπεζα. Αδελφέ μου, μερικές φορές το επαναλαμβάνω και εγώ. Δεν ξέρω αν έχω το δικαίωμα να το επαναλάβω.

Ν.Π.: Είπατε για στίγμα. Φοβάστε ότι μπορεί να φύγετε από την ζωή «στιγματισμένος»;

Μητρ. Νικόδημος: Δεν θέλω να μείνει πίσω αυτή η πρακτική. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω αν ο καλός Θεός ή ο Άγιος Πέτρος μου ζητήσουν χαρτί από την Σύνοδο…Αν μου ζητηθεί θα πω στον Άγιο Πέτρο ότι δεν έχω…Δεν ξέρω…Αν δώσουν ένα χαρτί που θα απευθύνεται στον Άγιο Πέτρο, και όχι σε μένα, που θα λέει, «Άγιε Πέτρο έχουμε άρει το επιτίμιο της ακοινωνησίας στο Νικόδημο, έχετο υπόψη σου», τότε να το έχω να το βάλω στο φέρετρο να το παρουσιάσω. Δεν ξέρω αν διαφωνείτε…

ΠΗΓΗ:

Πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων “ΑΜΗΝ”

ΓΛΟΙΩΔΕΙΣ ΚΟΛΑΚΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΘΕΤΟΥΝ




















ΓΛΟΙΩΔΕΙΣ ΚΟΛΑΚΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΘΕΤΟΥΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==============

Ρεπορτάζ του κ. Αιμίλιου Πολυγένη στο εκκλησιαστικό πρακτορείο ειδήσεων “Ρομφαία” αναφέρει ότι ο Μητροπολίτης Κηφισίας κ. Κύριλλος τέλεσε την πρώτη χειροτονία του στον Ιερό ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Πεύκης.

Ο προιστάμενος του Ιερου ναού των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Πρωτοπρεσβύτερος Ευστράτιος Φελέκης τον υποδέχθηκε με ποίημα, που συνέθεσε, όπως καυχήθηκε, σε μια νύχτα!!!

Το ποίημα του π. Ευστρατίου για τον Μητροπολίτη Κηφισίας κ. Κύριλλο έχει ως εξής:

Σεβασμιώτατε,

Ο ερχομός Σας έφερε κόσμο πλημμύρα στο Ναό.

Με τούτο καταφαίνεται βαθύ αίσθημα θρησκευτικό.

************

Κι αιτία δεν είναι μόνο αυτή, τούτης της κοσμοθάλασσας.

Αλλ΄ έχουν πληροφορηθεί τις άριστες προθέσεις Σας.

************

Και είναι ακριβώς σοβαρές! Γιατί τρείς Αρχιεπίσκοποι, με πράξεις

συνεργασιακές έκριναν, κι έμειναν σύμφωνοι να γίνει ό,τι γίνατε,

ηγέτης μας πατέρας, ψυχές να καταρτίζετε με ελπίδα ως το πέρας!

************

Σεις αντικατοπτρίζετε τ’ όνομα του Ιησού Χριστού.

Θα το ευαγγελίζεστε με λόγο και ΒΙΩΜΑ Αυτού.

************

Θερμά Σας υποδεχόμαστε, Δήμος και ενορίες Πεύκης.

Καθώς διαπιστώνεται, ό,τ΄ είστε λαμπερός καθρέφτης.

************

Ευχόμαστε να ζήσετε με υγεία την κατ΄ άμφω.

Και να μας οδηγήσετε στην κατάκτηση των Άνω!

Δεν κατανοούμε γιατί χρειάστηκε μια νύχτα ο π. Ευστράτιος για να συνθέσει αυτό το ποιητικό τερατούργημα του ποδαριού που κακοποιεί βάναυσα κάθε έννοια ποίησης και το οποίο θα μπορούσε άνετα να κερδίσει Α΄βραβείο παγκόσμιας κακής στιχουργίας.

Πέραν του αδόκιμου ποιητικού του τάλαντου υπάρχει κάτι άλλο που ο π. Ευστράτιος πρέπει να προσέξει.

Επιτέλους! Δεν χάθηκε ο κόσμος αν είναι (αν είναι λέγει!) άθλιος στιχουργός.

Είναι, όμως, κληρικός και με τέτοιες γλοιώδεις κολακείες προς τον νέο του προιστάμενο εκτίθεται ανεπανόρθωτα.

Εκθέτουν, όμως, και το Σεβασμιότατο αυτού του είδους οι αήθειες αν δέχτηκε ευμενώς την κολακεία χωρίς να κάνει τις δέουσες παρατηρήσεις στον π. Ευστράτιο.

Αν η αξιοπρέπεια και η σοβαρότητα είναι το αναμενόμενο από όλους πολλώ μάλλον πρέπει να διακρίνει τους κληρικούς. Ούτε οι πρεσβύτεροι πρέπει να απαξιώνουν τον εαυτό τους με τέτοιες ασχημίες αλλά ούτε και οι επίσκοποι να ενθαρρύνουν την έκφραση αυτού του είδους των κακόγουστων και γλοιωδών κολακειών.

Αυτός είναι ο “πατέρας” που έλειπε για πέντε χρόνια από τη Μητρόπολη Αττικής Σεβασμιότατε Μεσογαίας για τον οποίο έπρεπε για πολλοστή φορά να σφαγιασθεί το δίκαιο ενός αδιάβλητου Γέροντα επισκόπου και στο πρόσωπό του οι κανόνες και η τάξη της Εκκλησίας με τη δική σας μάλιστα αήθη στάση στην ψηφοφορία για την άρση του επιτιμίου ακοινωνησίας;

Αν είναι ποτέ δυνατόν!

Οι γλοιώδεις στιχουργικές ασυναρτησίες και οι εμετικής αηδίας κολακείες του π. Ευστράτιου να βλέπουν το φως τη δημοσιότητας!

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ κ. ΙΕΡΟΘΕΟ



Φιλορθοδοξος Ενωσις Κοσμας Φλαμιατος
Εδρα: Βασ. Ηρακλειου 30, 546 24 Θεσσαλονικη, Τηλ. 697-2176314
E-Mail: kflamiatos@yahoo.gr Ενημερωτικο Δελτιο 20


ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ κ. ΙΕΡΟΘΕΟ


Μόνον Θεωρητικὴ ἢ καὶ Πρακτικὴ πρέπει νὰ εἶναι
ἡ Ἀντιμετώπιση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;

Σεβασμιώτατε, εὐλογεῖτε.
Δι’ εὐχῶν σας, ἐπιθυμοῦμε νὰ θέσουμε ὑπόψιν σας ὡς Ἱεράρχου καὶ Ποιμενάρχου τοὺς κατωτέρω προβληματισμούς μας. Σᾶς ἀπευθύνουμε δὲ τὴν ἐπιστολή μας αὐτὴ δημοσίως καὶ δημοσίως ἀναμένουμε τὴν ἀπάντησή σας, διότι ἡ συζήτηση γιὰ τὰ θέματα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας μας ἐκτιμοῦμε –καθὼς μάλιστα τὰ πράγματα ἔχουν φτάσει σὲ ὁριακὸ σημεῖο– ὅτι πρέπει νὰ διεξάγεται δημοσίως.
Σήμερα βιώνουμε τὸ ἑξῆς περίεργο φαινόμενο στὴν Ἐκκλησία μας: ἐνῶ ἡ Ἱ. Σύνοδος, οἱ Μητροπόλεις, οἱ πνευματικοὶ Πατέρες ἐνημερώνουν τοὺς πιστοὺς γιὰ πολλὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα μέσω τῶν Μ.Μ.Ε, ὅμως, μερικὰ κρίσιμα καὶ θεμελιακὰ ζητήματα Πίστεως, τὰ ὁποῖα στὴν ἐποχὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων θὰ ἀποτελοῦσαν τὸ πρῶτο καὶ κύριο θέμα συζητήσεως, οἱ σύγχρονοι Πατέρες τὰ θεωροῦν «ταμπού», τηροῦν σιωπὴ καὶ τὰ ἀποφεύγουν, παρόλο ποὺ παρακαλοῦνται καὶ προκαλοῦνται νὰ πάρουν θέση οὐσιαστική. Ἕνα τέτοιο ζήτημα, εἶναι τὸ θέμα τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως χαρακτηρίζεται ἀπὸ πολλοὺς ἐγκρίτους θεολόγους καὶ πνευματικοὺς Πατέρες. Εἶναι γνωστὸ δέ, ὅτι ὁ νεοανακηρυχθεὶς Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς χαρακτήρισε τὸν Οἰκουμενισμό, ὄχι ἁπλῶς αἵρεση, ἀλλὰ παναίρεση.
Βέβαια, θεωρητικά, πολλοὶ Ἐπίσκοποι μιλοῦν γιὰ Οἰκουμενισμό, γιὰ οἰκουμενιστὲς καὶ ἀντι-οἰκουμενιστές. Ἀλλὰ μέχρι ἐκεῖ. Καὶ ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ θεσμικοὶ φορεῖς τῆς ἐπίσημης Ἐκκλησίας ἀποφεύγουν νὰ βάλουν «τὸν δάχτυλον ἐπὶ τὸν τύπον τῶν ἥλων» καὶ νὰ ἐξετάσουν Συνοδικὰ τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διάφορες ὁμάδες πιστῶν διατυπώνουν τὴν ἀγωνία τους σύμφωνα μὲ τὶς προϋποθέσεις τους, ἐπιτυγχάνοντας ἢ ἀποτυγχάνοντας νὰ ἐκφράσουν τὶς πατερικὲς θέσεις στὸ θέμα. Ὡς ἐκ τούτου, ὑπάρχουν ἀνησυχητικὰ σημάδια ὅτι βαδίζουμε σὲ μία ἀντιπαράθεση καὶ ἀναμέτρηση τοῦ τύπου «εἰκονολάτρες» καὶ «εἰκονομάχοι», «ἡσυχαστὲς» καὶ «ἀντι-ἡσυχαστές», «κολλυβάδες»/νέο-ἡσυχαστὲς καὶ ἀντι-κολλυβάδες.
Ἔχοντας διαπιστώσει τὰ ἀνωτέρω, ἀποφασίσαμε νὰ σᾶς ἀπευθύνουμε τὴν ἐπιστολὴ αὐτὴ μὲ ἀφορμὴ μία ὁμιλία σας, ποὺ ξαναδιαβάσαμε πρόσφατα καὶ εἶχε πραγματοποιηθεῖ τὸ 2004 στὴ Θεσσαλονίκη, σὲ Διορθόδοξο Θεολογικὸ Συνέδριο μὲ θέμα: «Οἰκουμενισμός. Γένεση, Προσδοκίες, Διαψεύσεις»
. Στὴν ὁμιλία ἐκείνη, ὅπως καὶ σὲ ἄλλα ἔργα σας, ἐκτίθενται καὶ ἀναλύονται θεολογικὰ κάποιες πτυχὲς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀποφεύγετε ὅμως νὰ δώσετε ἔμφαση καὶ νὰ τονίσετε ὅτι πρόκειται γιὰ μολυσματικὴ αἵρεση, ὅπως ἐπίσης, ἀποφεύγετε ἐπιμελῶς νὰ κατονομάσετε τοὺς ὀπαδούς του καὶ τοὺς ἐκφραστές του, νὰ προτείνετε τὰ ποιμαντικὰ μέτρα ἀντιμετωπίσεώς του καὶ καταδίκης του, ὅπερ καὶ εἶναι τὸ ζητούμενο. Διαβάζουμε στὴν ὁμιλία σας ἐκείνη:
«Γύρω ἀπὸ τὸ θέμα αὐτὸ ὑπάρχουν μερικὲς θεωρίες ποὺ χαρακτηρίζουν τὸ τί εἶναι Οἰκουμενισμός, ὅπως εἶναι … ἡ “θεωρία τῶν κλάδων”, ἡ “βαπτισματικὴ θεολογία”, ἡ θεωρία τῆς “περιεκτικότητας”, ὁ …“διαχριστιανικὸς δογματικὸς συγκρητισμὸς” καὶ ἐπίσης εἶναι καὶ ὁ λεγόμενος “διαθρησκευτικὸς συγκρητισμός".
»Εἶναι φανερὸ ὅτι μὲ τέτοιες θεωρίες ἐπιδιώκεταιδημιουργία μιᾶς Οἰκουμενιστικῆς Ἐκκλησίας καὶ στὴ πραγματικότητα ἐκφράζεται ἕνας δογματικὸς μινιμαλισμὸς καὶ μία σχετικοποίηση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ βέβαια ἀναιρεῖται ἡ ἀποκαλυπτικὴ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, ποὺ παραμένει στὴν Ὀρθοδόξη Ἐκκλησία καὶ ποὺ εἶναι τὸ ἀληθινὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ Κοινωνία Θεώσεως.
»Στὴ συνέχεια… θὰ ἤθελα νὰ παρουσιάσω ἕνα σοβαρὸ σημεῖο, ἤτοι, πῶς βιώνεται χωρὶς νὰ γίνεται ἀντιληπτὸ ἀπὸ τοὺς πολλοὺς στὴν πράξη ὁ Οἰκουμενισμός, μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μὲ μία ἑνιαία θεολογία, κατ’ ἀρχάς, καὶ μὲ μία ἑνιαία ἀσκητική, ἔπειτα, ποὺ στὴ βάση της δὲν εἶναι ὀρθόδοξη, ἡσυχαστική, πατερικὴ ἀλλὰ σχολαστική, νοησιαρχικὴ καὶ ἠθικιστική…
»Ὅταν κάνω λόγο γιὰ Οἰκουμενισμὸ στὴ θεολογία ἐννοῶ ὅτι συγχέονται οἱ δύο αὐτὲς θεολογίες, ἤτοι ἡ Ὀρθόδοξη θεολογία καὶἑτερόδοξη θεολογία, ἀπὸ τὴν ἄποψη ὅτι προϋποθέτουν τὴν ἴδια μεθοδολογία, ἔχουν τὴν ἴδια προοπτικὴ καὶ τὶς ἴδιες ἀρχὲς καὶ διαφέρουν μόνο ὡς πρὸς τὶς παραπομπὲς ποὺ χρησιμοποιοῦνται στὰ θεολογικὰ ἔργα. (…) ἑρμηνεύονται τὰ κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων μέσα ἀπὸ τὶς ἀναλύσεις τῶν …παπικῶν καὶ προτεσταντῶν καὶ ἀγνοοῦνται τὰ ἑρμηνευτικὰ κριτήρια ποὺ ἔχει ἡ ὀρθόδοξη παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας».
Εἶναι φανερό, Σεβασμιώτατε, ὅτι στὴν ὁμιλία αὐτὴ δίνετε στοιχεῖα γιὰ τὶς αἱρετικὲς θεωρίες ποὺ οἱ Οἰκουμενιστὲς προβάλλουν καὶ προπαγανδίζουν, ζωγραφίζετε μὲ ἐνάργεια τὸ κακὸ ποὺ κάνουν στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ δὲν τοὺς κατονομάζετε, ὥστε νὰ τοὺς γνωρίσουν οἱ πιστοί. Χρησιμοποιεῖτε ἀορίστως γιὰ τοὺς διακινοῦντας τὶς αἱρετικὲς αὐτὲς θεωρίες τὶς φράσεις «Μερικοὶ θεολόγοι ἑρμηνεύουν…, Ἄλλοι θεολόγοι μεταφέρουν στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία…».
Ἐρωτήματα: α) Αὐτοὶ οἱ ὀρθόδοξοι θεολόγοι-ἱερωμένοι εἶναι φορεῖς αἱρέσεως ἢ ἐλεύθεροι διανοητὲς ποὺ ἐκφράζουν τὶς ἰδέες τους; Κι ἂν ἰσχύει τὸ πρῶτο, ποιοί εἶναι αὐτοὶ οἱ «ὀρθόδοξοι» θεολόγοι, δὲν ἔχουν ὄνομα; Εἶναι λαϊκοὶ θεολόγοι ἢ καὶ Ἐπίσκοποι ἢ καὶ Πατριάρχες; Εἶναι δυνατὸν νὰ ἰσχυρισθοῦμε ὅτι δὲν ἔχουμε ὑπαρκτὰ πρόσωπα αἱρετικῶν ποὺ διακινοῦν τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Μήπως, δηλαδή, συμβαίνει τὸ πρωτοφανὲς στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία: νὰ ὑπάρχει αἵρεση χωρὶς αἱρετικοὺς ποὺ τὴν προπαγανδίζουν ἢ τὴν διδάσκουν δολίως καὶ ἱεροκρυφίως ἤ, τελευταῖα, καὶ ἐμφανῶς;
β) Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν κάποιοι εἰσήγαγαν καινοτομίες στὴν Ἐκκλησία, ἐφοβοῦντο νὰ τοὺς κατονομάσουν; Πρόσεχαν νὰ μὴ χαλάσουν τὶς καλὲς κοινωνικὲς σχέσεις μαζί τους; Σύμφωνα μὲ δικές σας διαπιστώσεις, χρόνια τώρα ὁ Οἰκουμενισμὸς «βιώνεται» (ἀπὸ τοὺς πιστοὺς) «μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία» «χωρὶς νὰ γίνεται ἀντιληπτὸ ἀπὸ τοὺς πολλοὺς στὴν πράξη». Ὡς ἐκ τούτου προκαλεῖ σύγχυση καὶ μεγάλη φθορά. Σὲ τέτοιες περιπτώσεις οἱ Ἅγιοι Πατέρες τί ἔκαναν; Ἄφηναν στὴν «ἀνωνυμία» καὶ στὸ ἀπυρόβλητο τοὺς αἱρετικούς; Δὲν τοὺς κατονόμαζαν; Δὲν προέτρεπαν νὰ γίνονται γνωστὰ τὰ ὀνόματά τους, ὥστε νὰ τοὺς γνωρίζουν οἱ πιστοὶ καὶ νὰ προφυλάσσονται;
Ἐπίσης, ἔχετε διαπιστώσει, Σεβασμιώτατε, καὶ τὸ καταθέτετε στὴν ὁμιλία σας, ὅτι σήμερα ὁ Οἰκουμενισμὸς «βιώνεται χωρὶς νὰ γίνεται ἀντιληπτὸ ἀπὸ τοὺς πολλοὺς στὴν πράξη»
. Τοῦτο, ἐμεῖς, τὸ ἑρμηνεύουμε ὡς ἑξῆς: ἐπειδὴ ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δὲν ἔχει ἐλεγχθεῖ, καταγγελθεῖ καὶ καταδικαστεῖ ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους καὶ τὴν Ἱ. Σύνοδο, ἀλλὰ ἁπλῶς γίνονται μόνον κάποιες ἀναφορὲς γι’ αὐτὸν στὸ θεολογικὸ-θεωρητικὸ ἐπίπεδο, ἀκριβῶς γι’ αὐτό, ἔχει διεισδύσει στὴν ὀρθόδοξη θεολογία καὶ ζωή, σχεδὸν ἀνενόχλητος, ὁ οἰκουμενιστικὸς ἰός, «βιώνεται…ἀπὸ πολλούς» ὀρθοδόξους, ἔχει προκαλέσει σύγχυση ἀκόμα καὶ στοὺς θεσμικοὺς φορεῖς τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε, ἂν καὶ ὁμολογοῦν ὅτι ὑπάρχει αἵρεση, δὲν τὴν προσδιορίζουν ἐπακριβῶς, οὔτε τὴν καταδικάζουν, ἂν μή τι ἄλλο, φοβούμενοι τοὺς ὑψηλὰ ἱσταμένους προστάτες της. Ἡ διείσδυση καὶ βίωση μιᾶς αἱρέσεως, τί ἄλλο δημιουργεῖ, ὅμως, ἀπὸ αἱρετικούς;
Στὴ συνέχεια μᾶς ὁμιλεῖτε καὶ γιὰ τὸν ἐπηρεασμὸ ποὺ ἔχει ἐπιφέρει ὁ Οἰκουμενισμὸς σὲ ἕνα ἄλλο πεδίο, αὐτὸ τῆς ὀρθόδοξης ἄσκησης, στὴν πρακτικὴ μορφή της. Παρατηροῦμε, λέτε, ὅτι «μεταφέρεται στὴν παράδοσή μας ἕνας …ἠθικιστικὸς καὶ ἀκτιβιστικὸς μοναχισμὸς μὲ τὴν παραθεώρηση καὶ περιφρόνηση τοῦ ἡσυχαστικοῦ πνεύματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Αὐτὸ συνιστᾶ ἕναν Οἰκουμενισμὸ στὴν ἄσκηση, μία ἐκκοσμίκευση τῆς …Ἐκκλησίας».
Παρὰ αὐτές τὶς διαπιστώσεις, ὅμως, καμιὰ πρακτικὴ Πατερικὴ ἀντίρροπη μέριμνα δὲν ἔχει ληφθεῖ. Ἂς δοῦμε, ὅμως, καὶ τὴν κατάληξη τῆς ὁμιλίας σας:
«...Σὲ μερικοὺς ὀρθοδόξους θεολόγους παρατηρεῖται ἕνας ἐπηρεασμὸς ἀπὸ ἄλλες παραδόσεις τόσο στὴν θεολογία ὅσο καὶ στὴν ἄσκηση. Καθὼς ἐπίσης καὶ μερικοὶ ὀρθόδοξοι, στὴν πράξη σκέφτονται, θεολογοῦν καὶ πολιτεύονται ὅπως οἱ παπικοὶ καὶ οἱ προτεστάντες. Γι’ αὐτὸ καὶ ὑποστηρίζω ὅτι πρέπει νὰ ἐξετάζουμε καὶ …νὰ ἐρευνήσουμε τὸ θέμα, μήπως διακρινόμαστε ἀπὸ μία “ὀρθόδοξη Οὐνία” καὶ ἕνα “ὀρθόδοξο Προτεσταντισμό”, ὅταν συγχρόνως, εἴμαστε ὀρθόδοξοι …ἀλλ’ ὅμως ἔχουμε ἐγκολπωθεῖ σὲ μερικὰ σημεῖα, τὰ δόγματα καὶ τὶς ἀπόψεις τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ ἢ …τὴ μεθοδολογία θεολογήσεως καὶ τὴ μεθοδολογία τῆς ἀσκήσεως ποὺ κυριαρχοῦν σ’ αὐτὲς τὶς ὁμολογίες. Πρέπει, δηλαδή, νὰ προσέξουμε νὰ μὴν ἀποδειχθοῦμε, ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι, οὐνίτες στὴ πράξη ἢ νὰ μὴν ἐκφράζουμε κάποια ἰδιότυπη Προτεσταντικὴ Οὐνία μὲ τὸ νὰ διαφυλάττουμε τὰ ὀρθόδοξα μυστήρια καὶ νὰ συμμετέχουμε ἀλλὰ νὰ ἔχουμε μία Προτεστάντικη θεολογία καὶ ἀσκητική, δηλαδὴ νὰ βιώνουμε τὸν Οἰκουμενισμὸ στὴν πράξη, τόσο στὴ θεολογία ὅσο καὶ στὴν ἄσκηση».
Μὲ αὐτὲς τὶς ἐκτιμήσεις σας, Σεβασμιώτατε, συμφωνοῦμε κι ἐμεῖς καί, ἐπικαλούμενοι τὴν ποιμαντικὴ πρακτικὴ καὶ θεολογία τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἔχουμε καταγγείλει τὶς παραχαράξεις τῆς πίστεως στὸ συγκεκριμένο θέμα (ἀφοῦ αὐτὸ δὲν τὸ κάνουν, χρόνια τώρα, οἱ κατ’ ἐξοχὴν ἁρμόδιοι, οἱ Ποιμένες μας). Ἔχουμε καταγγείλει συγκεκριμένες, ἀναμφισβήτητα λανθασμένες-αἱρετικὲς θέσεις «Ὀρθοδόξων» Ἀρχιερέων, ποὺ καθίστανται αἱρετικὲς ἐκ τοῦ ὅτι ποτὲ δὲν τὶς ἀνακάλεσαν, παρὰ τὸ ὅτι τοὺς ὑπεδείχθη ἡ κακοδοξία. Κι αὐτοὶ τυχαίνει νὰ ἀποτελοῦν τοὺς ἡγέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ πού, μὲ τὴν ἐξουσία, τὸ κῦρος καὶ τὴν σφραγῖδα τοῦ ὀρθοδόξου, διεξάγουν τὸν «ἀγῶνα» γιὰ μεγαλύτερη διείσδυση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στὶς ὀρθόδοξες χῶρες, βίωσή του ἀπὸ περισσότερους πιστοὺς καὶ ἄρα βαθύτερη ἀλλοίωση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος καὶ «σωστότερη» ἐμπέδωση τῆς αἱρέσεως.
Ἐσεῖς, ὅμως, λόγω σεβασμοῦ ἢ ἄλλων προσωπικῶν ἐκτιμήσεών σας, ὑποστηρίζετε τὴν ὀρθοδοξία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. Δὲν μποροῦμε, Σεβασμιώτατε, νὰ γνωρίζουμε τὶς προθέσεις σας, παρὰ μόνο νὰ συμπεραίνουμε ἐκ τῶν πράξεών σας καὶ τῶν γραπτῶν σας. Σὲ ἕνα, λοιπόν, τελευταῖο βιβλίο σας, συμπεριλάβατε μία ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη καὶ ἀποσπάσματα ἄλλων ὁμιλιῶν του, καὶ παρουσιάζετε τὸν κ. Βαρθολομαῖο ὀρθόδοξο ὁμολογητὴ καὶ ἐγγυητὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, κι αὐτό, τὴ στιγμὴ ποὺ καταγγέλλεται ἀπὸ θεολόγους καὶ ἱερωμένους «διὰ πολλῶν τεκμηρίων» ἀκριβῶς γιὰ τὸ ἀντίθετο.
Γιὰ τὴν ὁμιλία του μάλιστα αὐτὴ ποὺ ἐξεφωνήθη «ἐνώπιον τοῦ Καρδιναλίου τῶν Παρισίων Jean Marie Lustiger» (ΝΟΕ 1995), γράφετε πὼς εἶναι «σημαντικότατη», ὅτι «εἶναι ὁμολογία πίστεως μὲ εὐπρεπῆ θεολογικὸ λόγο» (Μητροπ. Ναυπάκτου Ἱερόθεου, «Παλαιὰ καὶ Νέα Ρώμη», 2009, σελ. 458). Γιὰ νὰ μὴ μείνει δὲ καμία ἀμφιβολία στοὺς ἀναγνῶστες τοῦ βιβλίου σας γιὰ τὴν ὀρθοδοξία τοῦ Πατριάρχη, παραθέτετε καὶ ἄλλα ἀποσπάσματα ἀπὸ ὁμιλίες του στὸ Ἅγιο Ὄρος (σελ. 462-469), διὰ τῶν ὁποίων κατευθύνετε τὸν ἀναγνώστη νὰ φθάσει στὸ συμπέρασμα ὅτι ὁ πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος εἶναι ὁ φρυκτωρὸς τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως!
Ποιά σκοπιμότητα, ὅμως, ἐξυπηρετεῖ ἡ ἀποσπασματικὴ παρουσίαση μόνο ὀρθοδόξων τμημάτων τῶν πατριαρχικῶν λόγων, τὴν στιγμὴ ποὺ πολλοὶ ἄλλοι λόγοι καὶ ἐνέργειες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἐναντιώνονται στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, εἰδικὰ μάλιστα κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια; Πράξεις, ποὺ τὸν ἔχουν ἀναδείξει ἡγέτη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ προστάτη τῶν οἰκουμενιζόντων Ἐπισκόπων καὶ θεολόγων; Μήπως, στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ἔχουμε παραδείγματα μεγάλων αἱρετικῶν, ποὺ ἀνεμείγνυαν τὸν ὀρθόδοξο λόγο καὶ τὴν ὀρθόδοξη συμπεριφορὰ μὲ αἱρετικὲς τοποθετήσεις καὶ οἱ ὁποῖοι στὴ συνέχεια ἀναδείχτηκαν σὲ αἱρεσιάρχες; Ὁ ἔπαινος αὐτός, μήπως συντελεῖ στὴ σύγχυση τῶν πιστῶν περὶ τῆς ὁμολογιακῆς ταυτότητος τοῦ Πατριάρχη, ὁ ὁποῖος, κατὰ τὸν καθηγητὴ Ἰ. Κορναράκη (ἀλλὰ καὶ πολλοὺς ἄλλους πνευματικούς μας πατέρες), παρουσιάζει «τρία ὁμολογιακὰ πρόσωπα»; Διαφορετικά, δηλαδή, ὁμιλεῖ σὲ Παπικούς, διαφορετικὰ σὲ Προτεστάντες καὶ διαφορετικὰ σὲ Ὀρθοδόξους. Καὶ ἡ διαπίστωση αὐτὴ δὲν καταδεικνύει τὸ προβατόσχημο πρόσωπο καὶ τὴν ἀντίχριστη μέθοδο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῶν ἐκφραστῶν του;
Ἔχουμε καταγγείλει συγκεκριμένα πρόσωπα
, ποὺ δροῦν μὲ συγκεκριμένο σχέδιο καὶ τὸ ὑλοποιοῦν μαζὶ μὲ τοὺς αἱρετίζοντες ἱερωμένους καὶ θεολόγους, τοὺς ὁποίους μάλιστα ἔχουν θέσει ὑπὸ τὴν προστασία τους. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν προαποφασίσει ἢ ἀποδεχθεῖ τὴν ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν ὑπὸ τὸν Πάπα, ἔχουν διαπράξει πληθώρα παραβάσεων Ἱερῶν Κανόνων καὶ ἀσεβοῦν πρὸς αὐτούς, ἀμνηστεύουν αἱρετικὲς δοξασίες καὶ πρακτικὲς (ὅπως αὐτὲς ποὺ καὶ ἐσεῖς καταγγέλλετε) καὶ ἀρνοῦνται τὸ καθῆκον τους: δὲν ὑπερασπίζονται τὴν αὐτοσυνειδησία καὶ ἐκκλησιολογικὴ ταυτότητα τῆς Ἐκκλησίας μας (π.χ. ὅταν πρόσφατα ὁ Πάπας χαρακτήρισε τὴν Ἐκκλησία μας ὡς ἐλλειμματική!) καὶ ἐπιτρέπουν ἔτσι νὰ ἐξοικειώνεται καὶ νὰ μολύνεται ὁ πιστὸς ἀπὸ τὴν αἵρεση.
Ὅμως, Σεβασμιώτατε, διαπιστώσαμε –σύμφωνα μὲ τὰ ἀνθρώπινα δεδομένα– ὅτι δὲν ἀρκεῖ νὰ καταδεικνύει κανεὶς τὸ λάθος καὶ τὴν αἵρεση· γιὰ νὰ λάβουν οἱ ἄλλοι σοβαρὰ ὑπόψιν τὶς ἐπισημάνσεις του καὶ νὰ γίνει πιστευτός, πρέπει νὰ ἔχει ἁγιότητα ζωῆς ἢ τίτλους ἀκαδημαϊκοὺς ἢ νὰ ἀνήκει στὸ ὅποιο σύστημα. Κι ἐμεῖς δὲν ἔχουμε τίποτα ἀπ’ αὐτά. Ἐσεῖς, ποὺ ἀντικειμενικὰ τὰ ἔχετε (ὁ Θεὸς ξέρει σὲ ποιόν βαθμό), μήπως εἶναι καιρὸς νὰ χρησιμοποιήσετε τὶς δυνατότητες ποὺ θείᾳ χάριτι σᾶς δίνει ἡ θέση σας, ὥστε νὰ ἀκολουθηθεῖ ἡ Πατερικὴ πρακτική, δηλαδὴ ὄχι μόνο ἡ θεωρητικὴ διαπίστωση τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ καὶ ἡ ποιμαντικὴ μέριμνα γιὰ τὴν γνωστοποίηση τῶν αἱρετικῶν, τὴν ἐν ἀγάπῃ προσπάθεια νὰ ἀναθεωρήσουν τὶς καινοτόμες θέσεις τους ἢ τὴν καθαίρεση-ἀποπομπή τους ἂν δὲν τὶς ἀποπτύσουν, καὶ ἐν τέλει, τὴν προστασία τῶν πιστῶν ἀπὸ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;

Αὐτὸ τουλάχιστον συνιστᾶ Μ. Βασίλειος: «Λοιπόν, τὸ μὲν θρασὺ τμῆμα τῆς αἱρέσεως τῶν Ἀρειανῶν [Παπικῶν σήμερα], ὀλίγον μᾶς βλάπτει, διότι ἡ ἀσέβειά των εἶναι φανερὰ εἰς ὅλους. Ὅσοι ὅμως εἶναι ἐνδεδυμένοι μὲ δέρμα προβάτου καὶ ἐμφανίζουν» ἐξωτερικά πραότητα, κυρίως δέ, ἐπειδὴ προέρχονται ἀπὸ τοὺς κόλπους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, αὐτοὶ «εὐκόλως προξενοῦν βλάβην εἰς τοὺς ἁπλουστέρους», καὶ αὐτοί (κατ’ εξοχήν) εἶναι ἐπικίνδυνοι καὶ (ἀφοῦ παραμένουν ἄγνωστοι) εἶναι δύσκολο νὰ «προφυλαχθῆ κανεὶς ἀπὸ αὐτούς. Αὐτοὺς (ἀκριβῶς), ζητοῦμεν ἀπὸ τὴν τελειότητά σας», νὰ γνωστοποιήσετε «δημοσίως εἰς ὅλας τὰς Ἐκκλησίας τῆς Ἀνατολῆς, ὥστε ἂν ὀρθοποδήσουν (εἰς τὴν ἀλήθειαν), νὰ ἀνήκουν εἰλικρινῶς μαζί μας, ἤ, ἐὰν παραμείνουν διεστραμμένοι, νὰ διατηροῦν μεταξύ των μόνον τὴν βλάβην, χωρὶς νὰ δύνανται ἐξ αἰτίας τῆς ἀπροφυλάκτου ἐπικοινωνίας (μαζί των) νὰ μεταδίδουν τὴν ἀσθένειάν των εἰς ὅσους τοὺς πλησιάζουν». Εἶναι λοιπόν, «ἀνάγκη νὰ μνημονεύσετε αὐτοὺς ὀνομαστικῶς... Διότι ὁ ἰδικός μας βεβαίως λόγος φαίνεται εἰς τοὺς πολλοὺς ὕποπτος, ὅτι δῆθεν ἕνεκα μερικῶν προσωπικῶν διαφορῶν προτιμῶμεν νὰ δεικνύωμεν ἀπέναντί των στάσιν μικρόψυχον (καὶ φιλόνικον)» (Μ. Βασιλείου, Τοῖς Δυτικοῖς, ἐπιστ. σξγ΄, Ἅπαντα τῶν Ἑλλήνων Πατέρων, Ἐκδ. «Ὠφελίμου Βιβλίου», μτφρ. π. Μπιλάλη Νικόδημου, σελ. 124-125)
.
Θεσσαλονίκη, 30 Ιουνίου 2010, ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων,
ἧς ὁ Οἶκος τῆς ς' Ὠδὴς τοῦ Ὄρθρου ἔχει οὕτως:
«Τράνωσόν μου τὴν γλῶτταν Σωτήρ μου, πλάτυνόν μου τὸ στόμα,
καὶ πληρώσας αὐτό, κατάνυξον τὴν καρδίαν μου,
ἵνα οἷς λέγω ἀκολουθήσω, καὶ ἃ διδάσκω, ποιήσω πρῶτος·
πᾶς γὰρ ποιῶν καὶ διδάσκων, φησίν, οὗτος μέγας ἐστίν·
ἐὰν γὰρ λέγω, καὶ μὴ πράττω, ὡς χαλκὸς ἠχῶν λογισθήσομαι.
Διὸ λαλεῖν μοι τὰ δέοντα, καὶ ποιεῖν τὰ συμφέροντα δώρησαι,
ὁ μόνος γινώσκων τὰ ἐγκάρδια».

Γιὰ τὴν «Φιλορθόδοξο Ἕνωσι “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”»
Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Ὁ Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ


Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ


Του Παναγιώτη Τελεβάντου

====================


Ολοι αναμένουν την απάντηση του Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημου αναφορικά με όσα έγραψε ο κ. Ζερβός στον Ορθόδοξο Τύπο ότι υπήρχε μυστική συμφωνία μεταξύ Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και του Σεβασμιότατου Αττικής για τη διευθέτηση του θέματος. Το άρθρο μάλιστα άφηνε σαφέστατα ανοικτό το ενδεχόμενο ο παράσπονδος της συμφωνίας να είναι ο Σεβασμιότατος Αττικής. Είναι σαφές ότι ουδείς πλην του Σεβασμιότατου δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει την είδηση.


Στο μεταξύ πληροφορηθήκαμε με ιδιαίτερη χαρά ότι ο Μητροπολίτης Παροναξίας Καλλίνικος όχι μόνον υπέγραψε το αίτημα για άρση της ακοινωνησίας του Σεβασμιότατου Αττικής που κυκλοφόρησε προ μηνών ο Μητροπολίτης Πειραιώς αλλά και όταν το υπέγραφε ξεκαθάρισε ότι το υπογράφει με την προυπόθεση ότι η άρση θα οδηγήσει σε αποκατάσταση του Σεβασμιότατου στο Θρόνο του.


Στη Σύνοδο μάλιστα της Ιεραρχίας “μεγάλη τη φωνή” διεμαρτυρήθη επειδή η ψηφοφορία γινόταν για την άρση του επιτιμίου της ακοινωνησίας και όχι για την αποκατάσταση στο Θρόνο του. Οταν μάλιστα Μητροπολίτης της Ιεραρχίας του είπε τι θέλεις και μιλάς εσύ που είσαι νέος ιεράρχης του απάντησε ότι αφού οι παλαιοί επίσκοποι σιωπούν μιλάμε εμείς οι νεώτεροι.


Και όχι μόνον αυτό. Συνεπής προς τις αρχές του, ως επίσης και άλλοι Επίσκοποι, δεν παρέστη στην Χειροτονία και ενθρόνιση του Μητροπολίτη Κηφισίας κ. Κυρίλλου, παρόλο ότι συνεδέετο μαζί του για πολλά χρόνια καθότι εργάζονταν και οι δύο στα γραφεία της Συνόδου, επειδή εξελέγη σε Μητρόπολη που αποτελούσε τμήμα της επισκοπής του Μητροπολίτη Αττικής Νικοδήμου.


Εκφράζουμε ιδιαίτερη και ειλικρινή χαρά γιατί ο Αγιος Παρανοξίας τηρεί την κατά Θεόν γραμμή και έναντι του Οικουμενισμού και έναντι της κανονικής τάξεως στην Εκκλησία.


Ανδρεία υπήρξε επίσης και σύννομη με τους ιερούς κανόνες η στάση του Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης Συμεών στη Σύνοδο της Ιεραρχίας αναφορικά με την αποκατάσταση του Αγίου Αττικής όπως και η στάση του Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ.


Θλιβόμαστε ειλικρινά επειδή ελάχιστοι επίσκοποι είχαν το ανάστημα και το θάρρος να ζητήσουν την άρση της αδικίας που έγινε σε βάρος ενός αδιάβλητου Μητροπολίτη ο οποίος, όπως και οι υπόλοιποι έντεκα συνεπίσκοποί του, εξεδιώχθησαν παρά πάσαν έννοια ηθικής και δικαίου και ενώ σωρεία δικαστικών αποφάσεων δικαίωσε την προσφυγή τους για αποκατάσταση στο θρόνο τους.


Είναι πραγματικά θλιβερό ότι για 36 χρόνια τρεις Αρχιεπίσκοποι όχι μόνον δεν έλυσαν αλλά περιέπλεξαν τη λύση του προβλήματος. Και κάνει ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση το ότι τόσοι αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος δείχνουν αυτή την αναλγησία για την εμπέδωση της κανονικής τάξης.


Tuesday, June 29, 2010

Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΠΟΥΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΤΖΕΝΤΑ" ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ



Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΠΟΥΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ “ΑΤΖΕΝΤΑ”

ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ


Του Αρη Βικέτου

=========================



Στις 14 Μαίου οι υπουργοί Πολιτισμού Ελλάδας και Τουρκίας κύριοι Παύλος Γερουλάνος και Ertugrul Gunay, υπέγραψαν Κοινή Διακήρυξη για τον Τουρισμό και τον Πολιτισμό.


Σε σημείωμα μας λίγες μέρες μετά θέταμε το ερώτημα κατά πόσον ο Έλληνας υπουργός έθεσε στον τούρκο ομόλογο του το θέμα της σύλησης από την Τουρκία της πολιτιστικής κληρονομιάς στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου.

Δυστυχώς, δεν πήραμε απάντηση. Στις 23 Ιουνίου, στην Κωνστναντινούπολη οι δύο υπουργοί υπέγραψαν Μνημόνιο Συνεργασίας για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το μνημόνιο περιλαμβάνει τους όρους αλλά και τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνουν οι δύο χώρες για την πρόληψη και την καταπολέμηση της αρχαιοκαπηλίας και της παράνομης διακίνησης πολιτιστικών αγαθών.


Προβλέπεται μεταξύ άλλων η στενή συνεργασία και η ανταλλαγή απόρρητων πληροφοριών μεταξύ των υπηρεσιών Ελλάδος και Τουρκίας που απορρέουν από την εμπειρία των δύο χωρών στο πεδίο της αρχαιοκαπηλίας, ούτως ώστε να καθίσταται πιο αποτελεσματικός ο εντοπισμός αντικειμένων και η δίωξη του εγκλήματος.


Ουδείς έχει αντίρρηση στην εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και στις συμφωνίες, ιδιαίτερα αυτές που αφορούν την παιδεία, τον πολιτισμό, τα ιστορικά μνημεία.


Όμως - ευχόμαστε να κάνουμε λάθος - φαίνεται ότι από την «ατζέντα» του Έλληνα υπουργού απουσιάζει το συνεχιζόμενο έγκλημα της Τουρκίας στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου αναφορικά με την καταστροφή – σύληση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου, την αρχαιοκαπηλία, τις παράνομες ανασκαφές στους αρχαιολογικούς χώρους.


Πληροφορούμε λοιπόν τον Έλληνα υπουργό ότι:


-Στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου είναι συνολικά κηρυγμένα, με βάση τον Περί Αρχαιοτήτων Νόμο, 197 μνημεία. Εκατοντάδες άλλα μνημεία και αρχαιολογικοί χώροι, που είχαν εντοπιστεί κατά τη διάρκεια της ετοιμασίας του Προστατευτικού Ευρετηρίου, δεν περιλαμβάνονται στο Νόμο σήμερα, αφού η έρευνα δεν ολοκληρώθηκε εξαιτίας της Τούρκικης εισβολής.


-Με την Τούρκικη εισβολή του 1974 η πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου υπέστη βανδαλισμούς και συλήσεις και παρόλες τις ρητές συμβατικές διατάξεις για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, η Τουρκία αγνοεί και επανειλημμένα παραβιάζει τους δεσμευτικούς κανόνες των διεθνών συμβάσεων, όπως Σύμβαση της Χάγης, Σύσταση της Γενικής Συνδιάσκεψης της UNESCO, Ευρωπαϊκή Σύμβαση «για την προστασία της αρχαιολογικής κληρονομιάς», Διεθνής Σύμβαση του Παρισιού. Η έκταση των καταστροφών είναι μεγάλη και σε πολλές περιπτώσεις μη αναστρέψιμη.


-Τα μουσεία του κατεχόμενου τμήματος έχουν λεηλατηθεί, όπως και πολλές πλούσιες ιδιωτικές συλλογές αρχαιοτήτων. Εκκλησίες έχουν βανδαλιστεί, έχουν κλαπεί συστηματικά εκκλησιαστικές εικόνες και εκκλησιαστικά σκεύη, τοιχογραφίες έχουν αποτοιχιστεί και έχουν αφαιρεθεί ψηφιδωτά δάπεδα. Πολλά από τα αντικείμενα αυτά εντοπίστηκαν σε αγορές της Ευρώπης και εμφανίζονται καθημερινά σε δημοπρασίες.


Για το ανίερο έγκλημα σε βάρος της πολιτιστικής κληρονομίας της Κύπρου έχουν γραφεί βιβλία, άρθρα και έχουν γίνει ρεπορτάζ σε διεθνή τηλεοπτικά μέσα, καθώς και ντοκιμαντέρ. Αναφέρω ενδεικτικά το λεύκωμα της Βουλής των Ελλήνων, τα βιβλία της ερευνήτριας –δημοσιογράφου Μάϊκλ Τζάνσεν και τα ντοκιμαντέρ του διακεκριμένου Γερμανού δημοσιογράφου Κλάους Γκάλας, του Πασχάλη Παπαπέτρου με τον καθηγητή Βάσω Καραγιώργη στην κατεχόμενη αρχαία Σαλαμίνα και το πολύ πρόσφατο του Βασίλη Βασιλικού «Λεηλατώντας μια Ματωμένη Χώρα».


Ελπίζω ότι ο Έλληνας υπουργός δεν αγνοεί ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει «μπλοκάρει» το κεφάλαιο Πολιτισμός στις διαπραγματεύσεις ένταξης Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα, πρόσφατα ο Τούρκος επικεφαλής στις διαπραγματεύσεις Εγκεμέν Μπαγίς προσπάθησε να πείσει την αρμόδια Επίτροπο Α. Βασιλείου ότι πρέπει να ανοίξει το κεφάλαιο αυτό. Η Επίτροπος του υπέδειξε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει όσο η Τουρκία δεν σέβεται την πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου.


Η διάσωση και προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου, αλλά και κάθε χώρας, αφορά τη διεθνή κοινότητα, η οποία και έχει τοποθετηθεί μέσω ρητών συμβατικών διατάξεων που δεσμεύουν τα κράτη και αποσκοπούν στη διαφύλαξη και τη διάσωση της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Κανονικά πρέπει να αφορά πρώτιστα την Ελλάδα , αφού η πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου είναι και μέρος του Ελληνικού πολιτισμού.


Καταλήγοντας, ρωτάμε ευθέως τον Έλληνα υπουργό Πολιτισμού Παύλο Γερουλάνο, αν ζήτησε από τον Τούρκο ομόλογό του να εγκαταλείψει η Τουρκία την πολιτική της σύλησης και της καταστροφής της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου και να πάρει μέτρα για προστασία της, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ.



ΠΗΓΗ:


ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟΣ,


ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

ΠΩΛΕΙΤAI H ΕΛΛΑΣ


ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΣ

Του Γιώργου Δελαστίκ

================


Διεθνής διασυρμός. Η Ελλάδα λοιδορείται με πρωτοφανή τρόπο από τους ξένους «εταίρους» και «συμμάχους».


Μετά τους Γερμανούς πολιτικούς του κεντροδεξιού κυβερνητικού συνασπισμού, που είχαν ζητήσει δημοσίως να πουλήσει η Ελλάδα κάνα δυο νησιά της για να ξεχρεώσει και τον γερμανικό Τύπο που μας χλεύαζε καλώντας μας να εκχωρήσουμε μέχρι και τον...Παρθενώνα, στο χορό μπήκαν αυτή την εβδομάδα και αμερικανικές και βρετανικές εφημερίδες.


Οι μεν μας προτείνουν να νοικιάσουμε ελληνικά εδάφη σε ξένους, οι δε «αποκαλύπτουν» ότι έχει δήθεν αρχίσει η διαδικασία εκποίησης και ελληνικά νησιά έχουν ήδη βγει στο σφυρί! Πιο επιθετικοί οι Αγγλοι. «Μια θέση στον ήλιο: η Ελλάδα βγάζει προς πώληση τα νησιά της για να σώσει την οικονομία» ανέφερε ο δηλητηριώδης τίτλος στην πρώτη σελίδα του «Γκάρντιαν». Μιας εφημερίδας της Βρετανίας, που είναι υποτίθεται και σοσιαλιστική - δηλαδή ιδεολογικά συγγενής προς τον Ελληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου (άλλο θέμα βεβαίως πόσο «σοσιαλιστική» είναι η ακραία αντεργατική πολιτική του τελευταίου).


Στάζει φαρμάκι το «ρεπορτάζ» της εφημερίδας: «Γερμανοί πολιτικοί κάλεσαν την Ελλάδα να αρχίσει να πουλάει νησιά, ιστορικά κτίρια και έργα τέχνης. Τώρα φαίνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση έλαβε υπόψη της τις απαιτήσεις τους» γράφει σαρκαστικά και με κάθε σοβαροφάνεια. «Η Ελλάδα ετοιμάζεται τώρα να πουλήσει ή να προσφέρει για μακροχρόνια μίσθωση μερικά από τα 6.000 ηλιόλουστα νησιά της σε μια απελπισμένη προσπάθεια να ξεπληρώσει τα βουνά από χρέη της» προσθέτει, ξεκινώντας από κάποια προσπάθεια πώλησης κρατικής γης στη Μύκονο.


Προηγήθηκαν οι Αμερικανοί. Οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» δημοσίευσαν την Τρίτη άρθρο Γερμανού καθηγητή Γεωπολιτικής που διδάσκει στο Παρίσι, ο οποίος πρότεινε να αρχίσει η Ελλάδα να εκχωρεί τμήματα του εδάφους της σε ξένους έναντι ενοικίου. «Αριστο τρόπο» μείωσης του δημόσιου χρέους χαρακτηρίζει ο αρθρογράφος της αμερικανικής εφημερίδας «την ιδέα μιας οικονομικής δουλείας (!) επί ελληνικού εδάφους», προβάλλοντας ως υποδείγματα τη...Διώρυγα του Παναμά, το Γκουαντάναμο και το Χονγκ Κονγκ!


Το πολιτικό θράσος όλων αυτών δεν είναι, δυστυχώς, ανεξήγητο. Τι διεθνές κύρος να έχει μια χώρα που υπήχθη οικειοθελώς σε καθεστώς υποτέλειας προς το ΔΝΤ; Ποιος να τη σεβαστεί και γιατί; Πόσω μάλλον όταν έχει υπογράψει αυτούς τους εφιαλτικούς όρους που έχει υπογράψει η κυβέρνηση Παπανδρέου στο αποτρόπαιο Μνημόνιο με το ΔΝΤ, το οποίο αποτελεί...μνημόσυνο για την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας. Φρίκη αισθάνεται όποιος διαβάζει όσα ανακαλύπτουν στο Μνημόνιο καθηγητές πανεπιστημίου.


Εφιαλτικός ο όρος της «Γνωμοδότησης» του Μνημονίου που καθορίζει την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα μετά την υπαγωγή της στο καθεστώς του ΔΝΤ: «Ούτε ο δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας...σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη σύμβαση». Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι αν δεν πληρώσουμε κάποια δόση του δανείου, όχι μόνο το ΔΝΤ ή η ΕΕ συνολικά, αλλά οποιαδήποτε μεμονωμένη χώρα που μας έχει δανείσει αποκτά το νομικό δικαίωμα να...κατασχέσει ακόμη και το κτίριο της ελληνικής Βουλής - για να μην πούμε ακόμη και τον Παρθενώνα!!!


Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατάλαβαν τι ακριβώς ψήφισαν, όταν ενέκριναν το Μνημόνιο; Και δεν επαναστάτησε η όποια συνείδηση τους έχει απομείνει; Θεώρησαν δηλαδή ότι το να συνδέσουν επισήμως και για πάντα το όνομά τους με μια τέτοια επαίσχυντη διάταξη νομικής εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας, αλλά και του εδάφους της πατρίδας μας στους ξένους, είναι σύμφωνο με τηνθεμελιώδη διακήρυξη του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου «Η Ελλάδα στους Ελληνες»; Αν είχε υπογράψει τέτοιο όρο η Δεξιά, θα την είχαν στήσει στον τοίχο από πολιτική σκοπιά - και δικαίως. Οι ίδιοι όμως γιατί υπέγραψαν;


ΠΗΓΗ:


Θάνος - Εύη, KOUKFAMILY


ΕΘΝΟΣ

Η ΚΥΠΡΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ




Η ΚΥΠΡΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

Τους πληρώνουμε και ... μεταφορικά

=========


Τουρκοκύπριους εκπαιδευτικούς να διδάσκουν σε τουρκόφωνους μαθητές στη Δημοτική και Μέση εκπαίδευση μίσθωσε το υπουργείο Παιδείας!

Σοβαρά ερωτήματα εγείρονται αναφορικά με τη μίσθωση υπηρεσιών Τουρκοκυπρίων εκπαιδευτικών για τις ανάγκες εκπαίδευσης των τουρκόφωνων και αθίγγανων μαθητών της Δημοτικής και της Μέσης Γενικής εκπαίδευσης, δήλωσε ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ελέγχου, βουλευτής του ΔΗΣΥ Γιώργος Γεωργίου.

Σε δηλώσεις μετά τη συνεδρία της Επιτροπής, ο κ. Γεωργίου είπε ότι το πρώτο ερώτημα είναι, «γιατί το Υπουργείο Παιδείας και κατ’ επέκταση το κράτος, έχει μισθώσει υπηρεσίες Τουρκοκυπρίων για παροχή μαθημάτων τουρκικής γλώσσας κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας και κανονισμών, όπου υπάρχουν εκατοντάδες αδιόριστοι εκπαιδευτικοί Ελληνοκύπριοι, οι οποίοι βάσει των κανονισμών και της νομοθεσίας είναι στον κατάλογο διοριστέων και εκκρεμεί ο διορισμός τους, κατά παράβαση αυτής της διαδικασίας, η οποία εφαρμόζεται».

Το δεύτερο ερώτημα, πρόσθεσε, «είναι κατά πόσο οι εκπαιδευτικοί αυτοί που έρχονται στις ελεύθερες περιοχές από τα κατεχόμενα και δεν είναι μόνιμοι κάτοικοι των ελεύθερων περιοχών έχουν πάρει τα ακαδημαϊκά τους προσόντα από τα ψευδοπανεπιστήμια των κατεχομένων».

«Αν ναι, τότε με βάση την ισχύουσα νομοθεσία και τη μη αναγνώριση των λεγόμενων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στα κατεχόμενα, οι εκπαιδευτικοί αυτοί διδάσκουν χωρίς να έχουν προσόντα», είπε.

Το τρίτο ερώτημα, συνέχισε, αφορά το ότι «αυτοί οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι δεν έχουν τη μόνιμη διαμονή τους στις ελεύθερες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας πηγαινοέρχονται από τα κατεχόμενα στη Λεμεσό καθημερινά και η Δημοκρατία ανέλαβε και τα έξοδα διακίνησής τους, κάτι το οποίο δεν υπάρχει για τους Ελληνοκύπριους καθηγητές που διδάσκουν στις ελεύθερες περιοχές της Δημοκρατίας».


ΠΗΓΗ:

«Ρωμιοσύνη»,


Ακτινες

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΕΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ;










ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΕΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ;


Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===================


Ο κ. Νίκος Νικολαίδης, Καθηγητής της Πατρολογίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών και διευθυντής του Γραφείου Διαφωτίσεως των Μητροπόλεων Κύκκου και Ταμασού στη ραδιοφωνική εκπομπή του κ. Ποταμίτη στο ΡΙΚ 3 εξέφρασε μια επιπρόσθετη παράδοξη θέση πέραν των άστοχων του θέσεων για τις διαφορές Ορθοδοξίας και Παπισμού: Εθεσε θέμα ανακήρυξης της Εκκλησίας της Κύπρου σε Πατριαρχείο!!!


Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ κ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ

_______________


Συμβούλευσε τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου, όπως ο ίδιος απεκάλυψε στην εκπομπή, να προχωρήσει σε ανακήρυξη της Εκκλησίας της Κύπρου σε Πατριαρχείο. Και ποιο λόγο πρόβαλε για την κατεπείγουσα και αδήριτη αυτή ανάγκη;


ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤΗ ΣΤΗ ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΘΕΣΗ

___________________


Οταν ανεκηρύχθηκε το Αυτοκέφαλο, είπε, η Εκκλησία της Κύπρου κατείχε την έκτη θέση στα πρεσβεία τιμής μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κατείχε την ακριβώς επόμενη θέση μετά τους πέντε προκαθημένους των πρεσβυγενών Πατριαρχείων. Ενώ τώρα, παρατήρησε, από την έκτη θέση η Εκκλησία της Κύπρου εκτοπίστηκε στη δωδέκατη επειδή πολλές εθνικές Εκκλησίες στο μεταξύ κατέστησαν αυτοκέφαλες και ανακηρύχθηκαν σε Πατριαρχεία!


“ΟΥΧ ΟΥΤΩΣ ΕΣΤΑΙ ΕΝ ΥΜΙΝ” !!!

____________


Καταλάβατε ποιο είναι το πρόβλημα πατέρες και αδελφοί; Τα πρωτεία!!! Ποιος ξέρει γιατί ο κ. Νικολαίδης σκέφτεται έτσι; Ποιος ξέρει γιατί συμβούλευσε τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου να ενεργήσει προς αυτή την κατεύθυνση; Και ακόμη πιο σοβαρό: Ποιος ξέρει γιατί ο κ. Νικολαίδης ένιωσε την ανάγκη να ομολογήσει αυτόκλητα δημόσια ότι ο ίδιος έδωσε μια τόσο ασύνετη συμβουλή στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου; Είναι απλώς καρπός ακρισίας τον οποίο ο ίδιος αφελώς θεωρεί λαμπρή ιδέα ή κρύβει ύποπτη σκοπιμότητα.


Ο ΜΑΚΑΡΙΟΤΑΤΟΣ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ

___________________


Σε κάθε περίπτωση ελπίζω διακαώς ότι ο Μακαριότατος και οι άλλοι συνοδικοί μας θα πετάξουν τη συμβουλή του κ. Νικολαίδη στον κάλαθο των αχρήστων εκεί που πρέπει να ρίχνονται χωρίς χρονοτριβή οι αντιευαγγελικές επιδιώξεις για πρωτεία και πρωτοκαθεδρίες.


ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ

_____________


Διερωτώμαι: Δεν αντιλαμβάνεται ο κ. Καθηγητής ότι, αν ο μη γένοιτο, γίνει ποτέ μια τέτοια πρόταση πραγματικότητα θα είναι μια καρικατούρα Πατριαρχείου τώρα που η Κύπρος έμεινε μισή μετά την Τουρκική εισβολή; Και γιατί επελέγη αυτή η χρονική στιγμή για να τεθεί θέμα ανακήρυξης της Εκκλησίας της Κύπρου σε Πατριαρχείο; Λόγω της πανορθόδοξης αίγλης που απέκτησε η Εκκλησία μας επειδή δώδεκα αρχιερείς της με επικεφαλής τον Μακαριότατο παρέθεσαν τράπεζα στον Πάπα στην Αρχιεπισκοπή που την ευλόγησε ο αιρεσιάρχης της Ρώμης; Δεν είναι από μόνη της η αντικανονική στάση της πλειοψηφίας της συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου πειστικότατο τεκμήριο ότι δεν της αξίζει η προαγωγή σε Πατριαρχείο!


ΤΟ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΚΥΠΡΟΥ

________________


Διαφεύγει άραγε του κ. Νικολαίδη ότι το Αυτοκέφαλον της Εκκλησίας της Κύπρου ήταν ουσιαστικά καρπός της αίγλης του μεγάλου Πατέρα και Διδασκάλου της Εκκλησίας Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίας Επιφάνιου; Σήμερα ποια αίγλη έχει η Εκκλησία της Κύπρου, που να της δίνει πανορθόδοξο κύρος; Μήπως η διοργάνωση Διαθρησκειακών; Η πρόσκληση στον Πάπα να την επισκεφθεί την Κύπρο για πρώτη φορά στην Ιστορία της; Η εκκοσμίκευση σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής της; Οι επιχειρηματικές της δραστηριότητες; Γιατί, λοιπόν, συμβουλεύει ο κ. Νικολαίδης τους Ιεράρχες μας να επιδιώξουν αναβάθμιση στα πρεσβεία των θρόνων; Δεν θα συνιστούσε προπέτεια, αλαζονεία και ακρισία εκ μέρους των αρχιερέων της Εκκλησίας μας αν τυχόν εισακούσουν την εισήγηση του κ. Νικολαίδη;


“ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΧΕ Η ΜΑΡΙΟΡΗ Ο ΦΕΡΕΤΖΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΙΠΕ!”

____________________


Αυτό δα έλειπε ως τοπική Εκκλησία να θέσουμε ένα τόσο άκαιρο αίτημα! Αντί να ζητήσει να υπάρχει εκπροσώπηση από καταξιωμένους θεολόγους (Τσελεγγίδη, Ζήση, Μεταλληνό, Σαράντη, κτλ) στους διαλόγους με τους αιρετικούς, αντί να επιχειρηματολογήσει πειστικά για να ληφθεί απόφαση για έξοδο της Εκκλησίας της Κύπρου από το Παγκόσμιο Συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως ΠΣΕ, αντί να συμβουλεύσει τον Αρχιεπίσκοπο και τους άλλους συνοδικούς με εμπεριστατωμένο υπόμνημα να καταδικαστούν οι προδοτικές κατά της Ορθοδοξίας συμφωνίες και τα αιρετικά εκκλησιολογικά κείμενα που έχουν υπογραφτεί στη Ραβέννα, την Ελούντα και το Πόρτο Αλέγκρε ο κ. Νικολαίδης θεώρησε φρόνιμο να συμβουλεύσει τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο να ανακινήσει θέμα πρεσβείων και να προωθήσει ανακήρυξη της Εκκλησίας της Κύπρου σε Πατριαρχείο!!!


ΘΛΙΒΕΡΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ

___________


Η Εκκλησία της Ελλάδας που αποτελεί ίσως την πιο δυναμική Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ορθοδοξίας ακολουθεί στα πρωτεία τιμής μετά την Εκκλησία της Κύπρου. Παρόλα αυτά δεν ζητά, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, να ανυψωθεί σε Πατριαρχείο. Και θα εγείρει μια τόσο ασύνετη αξίωση η Εκκλησία της Κύπρου;


ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΘΛΙΒΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΥΝΕΤΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ

________________


Γνωρίζω τον κ. Νικολαίδη από δεκαετίες και μου κάνει αλγεινεστάτη εντύπωση η ασύνετη του συμβουλή προς το Μακαριότατο, όπως και οι υπόλοιπες άστοχες θέσεις που εξέφρασε στη συνέντευξή του για πλείστα θέματα. Ειλικρινά δεν μπορώ να ερμηνεύσω τη στάση του και γι’ αυτό το θέμα όπως και την προσπάθειά του να γίνει μετά τον γνωστό οικουμενιστή και νεωτεριστή θεολόγο κ. Πιτσιλλίδη ο θεωρητικός της υπεράσπισης της πρόσκλησης που απηύθυνε η Εκκλησία μας στον Πάπα να επισκεφθεί την Κύπρο.