"ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ"

"ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ"

“Μισῶν ἐφίλει, φιλῶν ἐπώλει”

(ἀπό ἀπόστιχο Μ. Τετάρτης ἑσπέρας)

“Ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ Κύριος τοῦ ἀμπελῶνος͵ τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις; λέγουσιν αὐτῷ͵ Κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς͵ καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς͵ οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν” (Ματθ. κα’ 40-41).

Του θεολόγου Ιωάννη Ρεντζίδη

==============

Α. Οἱ ἐγκληματίες ἀπήγγειλαν μόνοι τους τήν ποινή τους!

Ὁ Κύριος, λίγο πρό τοῦ πάθους Του, ἐξεφώνησε στό Ἱερό τήν παραβολή τῶν κακῶν γεωργῶν πού ἐφόνευσαν τόν Υἱό τοῦ Βασιλέως. Κατόπιν, ἐρώτησε τούς γραμματεῖς καί τούς Φαρισαίους πῶς πρέπει νά τιμωρηθοῦν οἱ φονεῖς; Καί ἐκεῖνοι ἀπεκρίθησαν “κακούς κακῶς ἀπολέσει”, παρά τό γεγονός ὅτι ἀντελήφθησαν καλῶς ὅτι γι’ αὐτούς ἔλεγε τήν παραβολή.

Μέ τά λόγια τους αὐτοκατεδικάσθησαν. Καί αὐτό, ὡς γνωστόν, συνετελέσθη ἀργότερα μέ τήν καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ τό 70 μ.Χ..

Πολλοί ἄνθρωποι ὑποπίπτουν στό ἴδιο αὐτό ὀλίσθημα. Ἀναγνωρίζουν τό ἔγκλημά τους, δέν μετανοοῦν, ἀλλά μόνοι ἐκφωνοῦν τήν αὐτοκαταδικαστική ἀπόφασι. Ἡ Ἱερή ἱστορία καί γενικῶς ἡ παγκόσμιος ἱστορία ἔχει νά παρουσιάση ἀρκετά τέτοια περιστατικά. Μνημονεύουμε τόν Βασιλέα Δαβίδ, πού ἀπεφάνθη ὅτι ὁ πλούσιος ὁ ὁποῖος ἀπέσπασε τό μικρό ἀρνί ἀπό τόν πτωχό πρέπει νά καταδικασθῆ εἰς θάνατον. Καί τότε ἄκουσε τόν προφήτη Νάθαν νά ἐπισφραγίζη τήν ἐκφωνηθεῖσα αὐτοκαταδίκη. (Β’ Βασιλ. ιβ’ 1-23):

«... 12.5 καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Δαυίδ σφόδρα τῷ ἀνδρί͵ καὶ εἶπεν Δαυιδ πρὸς Ναθαν Ζῇ Κύριος͵ ὅτι υἱὸς θανάτου ὁ ἀνὴρ ὁ ποιήσας τοῦτο 12.6 καὶ τὴν ἀμνάδα ἀποτείσει ἑπταπλασίονα ἀνθ΄ ὧν ὅτι ἐποίησεν τὸ ῥῆμα τοῦτο καὶ περὶ οὗ οὐκ ἐφείσατο. 12.7 καὶ εἶπεν Νάθαν πρὸς Δαυίδ Σὺ εἶ ὁ ἀνὴρ ὁ ποιήσας τοῦτο· τάδε λέγει Κύριος ὁ θεὸς Ἰσραήλ Ἐγώ εἰμι ἔχρισά σε εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ͵... 12.13 καὶ εἶπεν Δαυίδ τῷ Νάθαν Ἡμάρτηκα τῷ Κυρίῳ. καὶ εἶπεν Νάθαν πρὸς Δαυίδ Καὶ Κύριος παρεβίβασεν τὸ ἁμάρτημά σου͵ οὐ μὴ ἀποθάνῃς·...»

Ὁ Δαβίδ, ὡς γνωστόν μετενόησε, καί γι’ αὐτό ἐτιμωρήθη μέ μικροτέρα ποινή ἀπό ἐκείνη πού τοῦ ἀνήγγειλε ἀρχικά ὁ Θεός.

Β. Παραδέχονται τά ἀνόσια ἔργα!

Μετά τήν ἔκτακτη Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τοῦ Μαῒου τοῦ 2010 ἀπεφασίσθη ἡ ἄρσις τοῦ λεγομένου “ἐπιτιμίου ἀκοινωνησίας” πρός τόν Μητροπολίτη Ἀττικῆς καί μεγαρίδος.

Τό δημοσιευθέν ἀνακοινωθέν φανερώνει τήν ἐνοχή πολλῶν γιά τό ἐπί τριάντα ἕξη χρόνια ἀναφερόμενο ὡς Ἐκκλησιαστικό ζήτημα

Εἶναι ἕνα κείμενο τό ὁποῖο ἀποκαλύπτει φοβερές ἐνοχικές ἀλήθειες.

Ὅταν μερικοί ἄνθρωποι καταλαμβάνουν ὑψηλές θέσεις χάριν τῶν προσωπικῶν τους συμφερόντων κάνουν καί φοβερά ἐγκλήματα.

Δυστυχῶς, “δέν ὑπάρχει μεγαλυτέρα τραγωδία, ἀπό τό νά συνδυάζει κάποιος ὑψηλή νοημοσύνη μέ χαμηλή ἠθική. Νά κατέχη ὑψηλή θέσι καί μηδενική ἠθική!”.

Γ. Δέν ἀναφέρουν τήν αἰτία τῆς ποινῆς!

Ἀνακοινωθέν: “Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας αποφάσισε την άρση του επιβληθέντος από την Ιερά Σύνοδο επιτιμίου της ακοινωνησίας στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη πρώην Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημο Γκατζιρούλη με τις εξής προϋποθέσεις:...”

Διαπιστώνουμε πώς μνημονεύουν τήν ἄρσι μίας “ποινῆς”, χωρίς ὅμως νά ἀναφέρουν τό δικαστήριο πού τήν ἐπέβαλε καί τό παράπτωμα στό ὁποῖο ὑπέπεσε ὁ “τιμωρηθείς”. Προφανῶς παραδέχονται ὅτι ἀδίκως ἐπέβαλαν μία “ποινή” χωρίς λόγο καί γι’ αὐτό καί τήν αἴρουν. Δέν μνημονεύουν δέ ὡς αἰτία τῆς ἄρσεως τήν ὅποια μετάνοια ἤ ἐπανορθωτική ἐνέργεια τοῦ “ἐνόχου”. Ἐάν ἡ “ποινή” δικαίως ἐπεβλήθη γιατί δέν ἀναφέρουν τήν αἰτία τῆς “ἄρσεώς” της;

Προφανῶς ἡ συνείδησις τῶν Ἐπισκόπων εἶναι πώς ἀδίκως ἐπεβλήθη ἡ ποινή καί ἐπιθυμοῦν “ὅπως-ὅπως νά κλείσουμε τό θέμα!”.

Δέν γνωρίζω ἐάν στήν ἱστορία ὑπάρχουν πολλές ποινές, δίκαιες ἤ ἄδικες πού νά ἐπεβλήθησαν χωρίς τήν ἔστω κατ’ ἐπίφασι ζυγαριά τοῦ δικαίου. Καί ἐάν ὑπάρχουν, ἀσφαλῶς δέν θά περίμενε κανείς νά τίς συναντᾶ καί στόν Ἱερό περίβολο τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου.

Δ. Θέτουν ὅρους γιά τήν ἰσχύ τῆς «ἀποφάσεως»!

Κατόπιν θέτουν ὅρους γιά νά ἰσχύση ἡ ἀπόφασις. Ὅροι τραγικοί στήν σύλληψί τους. Πρέπει ὁ Μητροπολίτης νά ἀποδεχθῆ ὅτι δέν ὑπῆρξε ἄδικος ἡ καταδίκη του. Νά παραδεχθῆ ὅτι οἱ ἀδικήσαντες ἔπραξαν δικαίως, νομίμως καί κανονικῶς!

Μά, ἐάν οἱ καταδικάσαντες ἐπίστευαν πώς δικαίως ἐπέβαλαν τήν ποινή, τί χρειάζονται τήν ἄποψι καί τήν ἔγκρισι τῶν ἔργων τους ἀπό τόν ἐνάρετο Ἐπίσκοπο;

Κανένα δικαστήριο δέν ζητᾶ τήν ἔγκρισι τῶν κατηγορουμένων προκειμένου νά ἐπιβάλλη ποινές ἤ νά τίς ἄρη.

Ἡ προσθήκη τῶν “ὅρων” διακηρύσσει ἀκόμη περισσότερο τήν ἀθωότητα τοῦ κ. Νικοδήμου καί τήν ἐνοχή τῶν δικαστῶν του.

Ἀποροῦμε ποῖος νομικός ἐγκέφαλος εἰσηγήθη τήν προσθήκη τῶν ὅρων αὐτῶν. ‘Aμφιβάλλουμε βεβαίως κατά πόσον οἱ “ὅροι” αὐτοί ἔχουν κάποιοα νομική ἰσχύ. Διότι, προφανῶς εἶναι ἀντικανονικοί καί ἀντιευαγγελικοί. Καί δέν στηρίζονται σέ καμιά λογική βάσι.

Γενικῶς ὁμιλοῦντες, γνωρίζουμε πώς “ἄνθρωπος μέ πολύ θάρρος (θράσος) ἤ μεγάλη θέσι, ἀλλά καθόλου ἀρετή, δέν εἶναι παρά ἕνας κοινός ληστής”.

Ε. Ἀπό σήμερα «αἵρουν τό ἐπιτίμιο» γιατί πολλές πράξεις τους, μέχρι τώρα ἀλλά καί αὐριανές, θά κηρυχθοῦν παράνομες!

Ἀνακοινωθέν: “... α) Τό επιτίμιο αίρεται από της σήμερον (ex nunc) και όχι αναδρομικώς...”

Ἡ ἀπόφασις παρουσίαζει καί δεύτερο ὀλίσθημα καί οὐσιαστική αὐτοκαταδίκη. Ἀπό σήμερα λέγει θά ἰσχύη ἡ ἄρσις τοῦ ἐπιτιμίου, διότι διαφορετικά πολλές παλαιές πράξεις θά κηρυχθοῦν ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ. (Προφανῶς καί τωρινές καί αὐριανές πράξεις τους θά εἶναι παράνομες). Παραδέχονται ὅτι αὐτά τά χρόνια παρανομοῦσαν κατά συρροή καί κατ’ ἐξακολούθησι.

Πόση ἀλήθεια περιέχει αὐτή ἡ ἀναγνώρισις τῶν παρανόμων!

“Ἐμεῖς διεπράξαμε”, ἀναγνωρίζουν, “ἐπί πολλά χρόνια, παρανομίες, ἀνομίες καί ἀντικανονικότητες!”...!

Ὅτι καί νά κάνουν δέν μποροῦν νά διαγράψουν τό δίκαιο τοῦ Θεοῦ, τήν συνείδησι τοῦ λαοῦ καί τίς δεκάδες ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου ἐπικρατείας πού καταδικάζουν τούς ἐνόχους.

Μίσος ἀνόμων καί ἀδίκων ἀνδρῶν πού προσπαθοῦν νά φέρουν τά πάνω κάτω στήν Ἐκκλησία:

“Ἀβλεπτοῦντες δέ ἐκ τοῦ μίσους, προδίδουσι τῶν Προφητῶν τά μηνύματα καί τῶν Ἀποστόλων τά διδάγματα καί τῶν Πατέρων τά παραγγέλματα καί αὐτάς δή τάς ἐναποδέκτους τοῦ Δεσπότου φωνάς” (Μεγάλου Ἀθανασίου).

Στ. Καταπίπτει πλῆθος ἐννόμων πράξεων.

Ἀνακοινωθέν: “... β) Δεν θίγονται οι έως σήμερα επελθούσες έννομες συνέπειες.”.

Στόν δεύτερο ὅρο παραδέχονται ἐναργέστατα ὅτι ἕως τώρα διέπραξαν “ἔννομες” πράξεις πού εὔκολα καταπίπτουν.

Παραδέχονται πώς ἐδημιούργησαν μέγα πλῆθος, ὁλόκληρο οἰκοδόμημα παρανοίας καί παρανομίας.! Καί δέν ἐπιθυμοῦν αὐτό νά καταπέση στή δικαιοσύνη. Βεβαίως ἔχει καταγραφεῖ στήν συνείδησι τοῦ εὐλαβοῦς λαοῦ.

Ζητοῦν λοιπόν νά ἐξασφαλισθοῦν ἀπό τίς νομικές συνέπειες τῶν παρανομιῶν τους καί νά ἐξοβελήσουν τήν ἀλήθεια ἀπό τόν πιστό λαό πού γνωρίζέι καλῶς τά διαπραχθέντα ἀνομήματα.

Ζ. Ἔκρυψαν τίς παράνομες πράξεις τους μέ τό λεγόμενο “ἐπιτίμιο”.

Μέ τόν β) ὅρο στήν πραγματικότητα διακηρύσσουν πώς, «Πίσω, κάτω καί μέσα ἀπό τό “ψευδοεπιτίμιο” κρύψαμε πολλές παρανομίες καί δέν θέλουμε νά ἀποκαλυφθοῦν καί νά καταπέσουν».

Ἀναρωτιέται κανείς, τί νά ἐννοοῦν ἆραγε; Προφανῶς γνωρίζουν πώς πρέπει νά ἐφαρμοσθῆ ὅτι καί μέ τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο. Δηλαδή ὅσο τόν ἐβασάνιζαν καί τόν ἐξόριζαν τόν εἶχαν καθηρημένο καί διαγεγραμμένο ἀπό τά δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας· μετά ὅμως ἀπό τόν θάνατό του (πού τόν ἐδικαίωσε πανηγυρικῶς ὁ Θεος), ἀντεστράφησαν οἱ ὅροι καί οἱ ἄδικοι διῶκτες του διεγράφησαν αὐτοί ἀπό τά δίπτυχα καί αἰωνίως κατεδικάσθησαν στήν συνείδησι τοῦ ὀρθοδόξου λαοῦ.

Ὁ Μακαρίτης Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (μοιχεπιβάτης ὁ ἴδιος στό Βόλο), πιστεύουμε ὅτι, ἐφοβεῖτο μήπως ἐάν ἀποκατασταθῆ ὁ κ. Νικόδημος, τότε θά κινδυνεύσει νά ἀκυρωθῆ καί ἡ δική του ἐκλογή ὡς Ἀρχιεπισκόπου, καθότι δέν συμμετεῖχε στήν διαδικασία ὁ κανονικός Μητροπολίτης, ἀλλά ἀντ’ αὐτοῦ ὁ ἀντικανονικός κ. Παντελεήμων Μπεζενίτης.

Ὡς ἐκ τούτου πιστεύουμε ὅτι, καί ὁ κ. Ἱερώνυμος διακατέχεται ἀπό τόν ἴδιο φοβικό σύνδρομο, ἐπειδή καί στήν δική του ἐκλογή δέν συμμετέσχε ὁ κανονικός Μητροπολίτης κ. Νικόδημος.

Καί μάλιστα, ὁ κ. Ἱερώνυμος ὑποπίπτει ἀκριβῶς στό ἴδιο ὀλίσθημα μέ τόν μακαρίτη Χριστόδουλο. Ἐκεῖνος ἔστειλε μοιχεπιβάτη στήν Καρδίτσα τόν κ. Θεόκλητο Κουμαριανό, στενό του πνευματικό τέκνο. Αὐτός (ὁ κ. Ἱερώνυμος) στέλνει μοιχεπιβάτη τό δικό του στενό πνευματικό τέκνο κ. Ἀθηναγόρα Δικαιάκο. Εἶναι εἰς ὅλους γνωστές οἱ συνθῆκες μέ τίς ὁποῖες ἀπεμακρύνθη ὁ κ. Θεόκλητος ἀπό τήν Καρδίτσα. Γιατί νά μή συμβοῦν τά ἴδια καί χειρότερα καί μέ τόν κ. Δικαιάκο; Γιατί χειρότερα; Διότι ὁ μέν κ. Θεόκλητος δέν προεκάλεσε κατ’ οὐδένα λόγο τόν λαό τοῦ Θεοῦ πρό τῆς “ἐκλογῆς” του, ἀλλά καί τόν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Φαναριοφερσάλων κ. Κωσταντῖνο (ἀντιθέτως μάλιστα!)· ἐνῶ ὁ κ. Δικαιάκος καί τόν λαόν προεκάλεσε μέ φοβερά δημοσιεύματα καί τόν κ. Νικόδημο κατά τήν ἡμέρα τῆς εἰς Ἐπίσκοπο χειροτονίας του μέ φρικτό τρόπο!!!

Η. Παραδέχονται ὅτι οἱ τέσσερεις Μητροπολίτες εἶναι ἀντικανονικοί.

Ἀνακοινωθέν: “γ) Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης θα αναγνωρίσει το διαμορφωθέν και υφιστάμενο νομοκανονικό καθεστώς των τεσσάρων Ιερών Μητροπόλεων, δηλαδή, Μεγάρων και Σαλαμίνος, Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, Κηφισίας, Ωρωπού και Αμαρουσίου, και Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως.”

Στόν τρίτο ὅρο ζητεῖται ἡ ἀναγνώρισις τῶν τεσσάρων Ἱ. Μητροπόλεων πού προέκυψαν ἀπό τήν διάσπασι τῆς παλαιᾶς Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος.

Μεγαλυτέρα παραδοχή δέν θά μποροῦσε νά ὑπάρξη ἀπό τούς ἐνόχους: Δέν εἶναι, διακηρύσσουν, κανονικές οἱ Ἱ. Μητροπόλεις πού ἔγιναν ἀντικανονικῶς, οὔτε καί οἱ Μητροπολίτες πού τίς κατέχουν εἶναι κανονικοί! Οὔτε οἱ δύο παλαιές, οὔτε καί οἱ δύο νέες. Ἑπομένως, παραδέχονται ὅτι, τόσο οἱ παλαιοί Μητροπολίτες, ὅσο καί οἱ νεοεκλεγέντες εἶναι μοιχεπιβάτες.

Ἀλλά καί κάτι ἀκόμη πιό μεγάλο καί οὐσιαστικό. Καί ὅλοι οἱ καταλαβόντες τίς Ἱ. Μητροπόλεις τῶν δώδεκα ἐκδιωχθέντων Ἐπισκόπων εἶναι μοιχεπιβάτες. Καί ζοῦν ἀρκετοί ἀπό αὐτούς μέ τά ἐνοχικά συμπλέγματα καί μέ τό αἷμα νά στάζη ἀκόμη στά χέρια τους. Αἷμα πού δέν θέλησαν νά ξεπλύνουν οὔτε μέ ἔμπρακτο, οὔτε ἔστω μέ λεκτική μετάνοια.!

Ἄς μή μᾶς διαφεύγη πώς, “ἡ ἀδικία πού γίνεται πρός ἕναν ἄνθρωπο εἶναι ἀπειλή πρός ὅλους μας”. Ἑπομένως, πρέπει κάποτε, ἀργά ἤ γρήγορα νά ἀποκαθίσταται τό δίκαιο.

Θ. Τό θράσος τοῦ “μετατεθέντος” μοιχεπιβάτου κ. Ἀνθίμου Ρούσα.

Μερικοί μάλιστα μοιχεπιβάτες ἔχουν ἐντελῶς ξεγύγει... Ἕνας ἀπό αὐτούς, μοιχεπιβάτης καί ἐν συνεχεία “μετατεθείς” μιλᾶ μέ περισσή θρασύτητα:

«Ερωτηθείς για την “υπόθεση Γκατζιρούλη” ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης την χαρακτήρισε «δύσβατο οικόπεδο». Αναφέρθηκε στην, με προϋποθέσεις, άρση του επιτιμίου και ξεκαθάρισε ότι δεν τίθεται θέμα αποκατάστασής του σε επαρχία” (Amen.gr, 12-5-2010).

Ὁ ἐν λόγω Ἐπίσκοπος καί δύο φορές βαρύτατα παραβάτης καί κατήγορος τῶν ἀθώων!!! Τρέμει ὅμως τήν ἀλήθεια καί τό δίκαιο πού θά τόν καταδιώκει ἐσαεί.

Ὑπενθυμίζουμε πώς, ὁ καλός φοβᾶται τό ψέμα, ὁ κακός τήν ἀλήθεια. Ὁ καλός φοβᾶται τό ἄδικο, ὁ κακός τρέμει τό δίκαιο.

Ι. Τό θράσος τοῦ παραιτουμένου στά λόγια κ. Ν. Χατζηνικολάου.

Ἀνακοινωθέν: “Επιτροπή αποτελουμένη από τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Ζακύνθου κ. Χρυσόστομο, Φθιώτιδος κ. Νικόλαο και Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο, θα επισκεφθούν τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Νικόδημο, για να του ανακοινώσουν την Απόφαση της Ιεραρχίας”.

Στήν ἐπιτροπή πού ὡρίσθη γιά νά μεταφέρη πρός τόν Μητροπολίτη Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος κ. Νικόδημο τόν ἐκβιασμό, μετέχει καί ὁ κ. Νικόλαος Χατζηνικολάου, ἕνας ἐκ τῶν τεσσάρων μοιχεπιβατῶν τῆς συγκεκριμένης Μητροπόλεως. Ὑπενθυμίζουμε ὅτι ἔκανε δηλώσεις πρό ἡμερῶν ὅτι “παραιτεῖται” πρός χάριν τοῦ κ. Νικοδήμου! Τώρα ὅμως προετοιμάζεται νά μεταβῆ εἰς τόν ἀδίκως σφαγιασθέντα ἀρχιερέα νά τοῦ ζητήση καί τήν προσωπική του ἀναγνώρισι (ἐνν. ὁ κ. Νικόλαος)!

Αὐτός ὁ Ἐπισκοπος ἤ ὅταν δηλώνει πώς προτίθεται νά παραιτηθῆ νά τό πράττη, ἤ ἔστω ἄς κάθεται σιωπηλός ἐπάνω στήν ἀνομία του. Μή λησμονῆ ὅτι κρίνεται καί ἡ σκέψις του καί ἡ κρίσις του καί ἡ ἐν γένει ἀντιφατική συμπεριφορά του.

Ὁ μεγάλος φιλόσοφος Μπρερνάρ Σῶ εὔστοχα εἰρωνεύθηκε τούς δολοφόνους τοῦ ξακουστοῦ τοῦ Γκάντι: “Δέν φταίει ὁ... δολοφόνος.! Φταίει αὐτός πού ὕψωσε τό κεφάλι του τόσες σπιθαμές πάνω ἀπό τά δικά μας σκυφτά κεφάλια καί ἔγινε στόχος”.

Τί περισσότερο νά προσθέσουμε παρά ὅτι, δέν φταῖνε οἱ σφαγιασταί τοῦ κ. Νικοδήμου, ἀλλά αὐτός πού ὕψωσε τήν ἀξία του πάνω ἀπό τά “σκυφτά κεφάλια” τους...!

ΙΑ. Τό θράσος τοῦ ἱερεωμένου μέ τίς «πυζάμες» μία καλοκαιρινή νύκτα στούς δρόμους τῆς Μυκόνου.!

Μεγαλύτερο θράσος ἐκδηλώνει ἐκεῖνος τοῦ ὁποίου ἡ φωτογραφία μέ «πυζάμες» (μάρκας “ROBERT MATRA”) νύκτα στή Μύκονο ἐδέσποζε στίς ἐφημερίδες (Ἐφημερ. “Ἐλ. Ὥρα” 28-2-10, πρωτοσέλιδο καί Ἐφημερ. “Veto” 28-2-10, σελ. 51”). Ὁ κ. Ἀθηναγόρας Δικαιάκος.

Αὐτός λοιπόν καταλαμβάνει ἕνα τμῆμα ἀπό τήν ἐναπομείνασα Ἱ. Mητρόπολι Ἀττικῆς. Μεθόδευσε πολλαπλῶς καί πολυτρόπως κατά τοῦ κανονικοῦ Μητροπολίτου.! Μάλιστα, κατά τήν εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονία του ἐδηλητηρίασε τήν ἀτμόσφαιρα μέ πρωτοφανῆ στά ἐκκλησιαστικά χρονικά ἐπιθετικότητα κατά τοῦ κ. Νικοδήμου τοῦ χειροτονήσαντος αὐτόν διάκονον. Ἄς ἐνθυμηθοῦμε ἕνα ἀπόσπασμα ἐκ τοῦ λογιδρίου τῆς ἀναισθησίας:

“...Το να είσαι Επίσκοπος σημαίνει πρέπει... Να αναγνωρίζεις και να τιμάς τις ικανότητες των αντιπάλων σου, να τους συγχωρείς, να τους αφήνεις τόπο στην καρδιά σου για να χωρέσουν και ποτέ να μην βάζεις το προσωπικό σου δίκιο πάνω από το συμφέρον της Εκκλησίας, αλλά και πάντα να υποχωρείς για να κερδίζουν αυτοί, έστω και αν εσύ πρέπει να μείνεις στο περιθώριο της εξουσίας.

Όπως ίσως έπρεπε να κάνεις εσύ περιφρονημένε και ταπεινωμένε από πολλούς μητροπολίτες, μητροπολίτη πρώην Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημε.

Θυμάσαι ότι πριν 33 χρόνια η μεγάλη καρδιά του Κερκύρας Πολυκάρπου, σου επέτρεψε να με χειροτονήσεις αντί αυτού σε διάκονο; [Σημαντική ἐπισήμανσις: Διατί κ. Ἀθηναγόρα εἰς τό ἐπίσημο βιογραφικό σας (ecclesia. gr 10-5-10) ἀποκρύπτετε ὅτι ἐχειροτονήθητε ἀπό τόν κ. Νικόδημο καί ἀναληθῶς (!) ἰσχυρίζεσθε ὅτι εἰς διάκονον σᾶς ἐχειροτόνησε ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Κερκύρας κυρός Πολύκαρπος;;;]

Σεβασμιώτατε, γνωρίζω τον πόνο σου, γνωρίζω ότι σε χτύπησαν και τους χτύπησες, σε αδίκησαν και τους το αντιγύρισες, σε έθεσαν στο περιθώριο και εσύ τους έβγαλες σε κοινή θέα γυμνούς.

Τόσο πόνος και κόπος όλα αυτά τα χρόνια δεν αρκεί;

Άνοιξε γέροντα την αγκαλιά σου και κλείσε μας όλους μέσα με αγάπη, χωρίς την εξήγηση του γράμματος του νόμου.

Γιατί η Εκκλησία του Θεού είναι στάδιο, που καλλιεργούνται οι σχέσεις και που τα πρόσωπα αναγεννιούνται, δεν είναι η άτυπη τήρηση του νόμου που τα απομακρύνει και τα διαλύει.

Σήμερα ευφρανθείτε και το λόγο τον ξέρεις πολύ καλά! Δείξε μας, τον δρόμο της άκρας ταπείνωσης και της συγχωρητικότητας, δείξε μας τι σημαίνει να είσαι επίσκοπος εις τόπον και τύπον Χριστού.

Άσε μας να σου αφαιρέσουμε από το κεφάλι το ακάνθινο στέφανο που σου φορέσαμε, και να σφουγγίσουμε από τα μάτια σου τα δάκρυα που σου προκαλέσαμε τόσα χρόνια” (romfea.gr 13-5-2010).

• Τό ἀνωτέρω λεχθέντα, δημοσίως, πιστεύουμε ὅτι ἀποτελοῦν, μέγα μνημεῖο ὑποκριτικοῦ συμφεροντολογισμοῦ, διαστροφῆς τῆς ἀληθείας καί ἀνούσιας “ἀγαπολογίας”:
• Τί ἀπίθανος πού εἶναι! Νά ὑποχωρήση ὁ Κανονικός Μητροπολίτης κ. Νικόδημος, γιά νά περάση ἐκεῖνος, ὁ ἱκανός...
• Βάζει πολύ ψευδοσυναίσθημα, γιά νά ἱκανοποιήση τό στόχο του. Ἔτσι φροντίζει νά ἀποκρύψη τήν ἀποτρόπαια πρᾶξι του κάτω ἀπό τό ἐπικάλυμμα τῆς κίβδηλης ἀγαπολογίας.
• Προσπαθεῖ νά κατηγορήση, τόν κ. Νικόδημο, ἐπειδή (λέγει) «ἔβγαλε σέ κοινή θέα γυμνούς» τούς ἀδίκους καί διεστραμμένους. Ὥς νά διέπραξε κάτι κακό...
• Ζητᾶ νά ἀνοίξη τήν ἀγκαλιά του (ὁ κ. Νικόδημος) διότι ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι Κανόνες! Νά ἀγκαλιάση δηλ. τόν ἴδιο καί ὅλους τούς ἄλλους δημίους του, πού συνεχίζουν τά ἴδια καί χειρότερα εἰς βάρος τῆς κανονικότητος στήν Ἐκκλησία.

Ἀλλά τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία; Μήπως σχέσεις καί φιλίες ἀνόμων καί συμμορίες παραβατῶν καί αὐτοεγκρινόμενα ἐγκλήματα; Μήπως εἶναι συνευδοκία μέ ὅλες αὐτές τίς καταστάσεις καί τά πρόσωπα; Ἀσφαλῶς καί ὄχι!!! Ἡ Ἐκκλησία εἶναι “ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ (ὁ)... ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον...” (Ἐβρ. ’ 12), καί ἑπομένως, καί οἱ Ἱεροί Κανόνες, καί ὅπου χρειάζεται, καί οἱ ἀφορισμοί καί οἱ καθαιρέσεις καί τά ἀναθέματα. Μέ “ἀγαπολογίες” δέν θά ἀνεθεματίζοντο οἱ Ἄρειοι, οἱ Μακεδόνιοι, οἱ Νεστόριοι, κ.τ.λ..

• Ἀφῆστε κ. Δικαιάκο τίς καινοφανεῖς διδαχές. Στό βάθος τοῦ χρόνου θά φανῆ ἄν ἡ Ἐκκλησία ἐπιβεβαιώση ὅτι εἶσθε υἱός τοῦ δικαίου ἤ γόνος τῆς ἀδικίας...
• Ἐπιθυμεῖ, ὁ νεοχειροτονηθείς, νά βγάλη τό ἀκάνθινο στεφάνι ἀπό τό κεφάλι τοῦ Μητροπολίτου κ. Νικοδήμου, τήν ἴδια ὥρα πού τοῦ καρφώνει τά δικά του “Βρούτεια” καρφιά.
• Ἐπί πλέον θεωροῦμε τελείως ἀπαράδεκτο καί ἀσεβές νά ἀπευθύνεται ἕνας πενηνταπεντάρης ἐψηφισμένος Ἐπίσκοπος πρός ἕναν ὀγδονταπεντάρη γέροντα Μητροπολίτη (πού τόν εἶχε χειροτονήσει ὡς νεαρόν καί διάκονο!) εἰς τόν ἑνικό ἀριθμό, ὄχι τῆς ἐκκλησιαστικῆς δεοντολογίας, ἀλλά τῆς θρασύτητος καί τῆς προπετείας!!!

Ἐν πάση περιπτώσει, μή ζητοῦμε πολλά ἀπό αὐτούς πού ἀποδεικνύουν ὅτι τούς λείπουν τά λίγα ἀλλά ἀπολύτως ἀπαραίτητα.

ΙΒ. Ἐπιθυμεῖ νά σκουπίση μέ τό μαχαίρι τά δάκρυα πού προεκάλεσε.

Καί προσθέτει, ὁ κ. Ἀθηναγόρας, ὅτι “ἐπιθυμοῦν”, προφανῶς ὁ ἴδιος καί οἱ ἐκλέξαντες αὐτόν, νά σκουπίσουν “τά δάκρυα πού τοῦ προεκάλεσαν”· ἐννοεῖται στόν κ. Νικόδημο.

Μεγάλη κυνικότης. Καί ὅλοι ἀναγνωρίζουμε τόν κυνικό ἄνθρωπο, “πού γνωρίζει τήν τιμή κάθε πράγματος, ἀλλά ὄχι τήν ἀξία του” (Πώλ Κλωντέλ).

Ναί, εἶναι πασιφανές! Καί πάλι προβάλλει ἡ παραδοχή τῆς ἐνοχῆς του. Ἐπιθυμεῖ, σκουπίζοντας τά δάκρυα, νά προσφέρη κάτι στό ... θῦμα του! Θαυμάζουμε τή μακροθυμία του.!

Μεγάλη ἡ εὐαισθησία σου!: “Πρώτη φορά βλέπω νά σκουπίζουν τά δάκρυα τοῦ πόνου οἱ θῦτες τῶν θυμάτων τους”. Αὐτό μήπως θέλουν νά τό ἐπιβάλλουν ὡς νέα πρακτική εὐγενείας (!) στόν Ἱερό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας;

Μήπως ἐπιθυμοῦν οἱ καταπατητές μιᾶς Μητροπόλεως, νά συμπεριφέρωνται πρός τόν νόμιμο κάτοχο τοῦ Ἐπισκοπικοῦ θρόνου μέ “βασιλικό τρόπο”, δηλαδή, νά τόν “δένουν” μέ “χρυσές ἁλυσίδες”;

Ἐμεῖς βεβαίως πιστεύουμε ἀκραδάντως ὅτι, “...Ζῇ Κύριος τῶν δυνάμεων...” (Γ’ Βασ. ιη’ 15).

Ἀθῆναι 13-5-2010